Bilmediğim kadar çok şey biliyorsun.
Giden,dönmeyen,başka yerde kalan olarak da sevilmeyi biliyorsun.
Önce gittin;kalemim kırıldı en güzel şiirimi yazarken.
Sonra dönmedin,ben şekere uzanıp da tutamayan bebek gibi,susayıp da yazamadım şiirleri.
İçimden gelen cümleleri sıraladım sonra.
Hepsi sendin.
Yanyana yazamadım adını unutmakla. Defalarca uçurumla yanyana geldi ismim. Senle yanyana gelemedi.
İçimden gelen sendin,içimden giden kendim.
Bilmediğim kadar çok şey biliyorsun.
Enkaz bir sevgide,umut işareti gibi gülümseyen bir çiçek olmayı mesela.
Tuttum,dikenlerin battı sonra.
Ne koparmak mümkün ne de değebilmek sana.
Böylece kaldın bir yerlerde başka başka...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEL
Poetry'Biz'e beraber gitme vakti geldi de geçiyor. Sen kayıp,ben ağrılı. Yalnız yaşıyorum bizi. Gel, Beraber gidelim 'biz'e... Kendimize gelmez miyiz ? * Şiir ve hikaye bir kitapta... *
