Gözlerimi açtığımda istanbul boğazında yüzüyordum.Suya hızlı dusmenin etkisiyle basim cok fazla dönüyordu.Kiyiya doğru yüzmeye calistim.Sanki dünya sallaniyor gibiydi.Su yuta yuta kiyiya yakinlastim.Artik gücüm kalmadi deniz üzerindeki kayiga yuzdum zaten 20 metre yakinimdaydi kiyiya gitsem cok uzun sürerdi ve o kadar gücüm yoktu.Kayiga ciktim orda dinlenip geri kıyıya gidecektim ordan ise kardesimi bulmaya.
Kayikta uzanirken motor sesi dikkatimi cekti ilerden bir sürat teknesi geliyordu icinde bir kadin bir erkek vardi deli gibi sürüyordu adam.Ayağa kalkip el isaretleri yaptim durmasi için yanimdan son hizla gecerken
-kaç dostumm diye bağırdı.
Bogazin basinda bir gemi vardi koca bir gemi olacaklardan korkup kiyaya yüzdüm.10 dakika sonra güvenli bir yer bulup orda gemiyi izlemeye basladim.Telsizle konusanlar vardi.50 kisilik bir gruptu neredeyse tam benim düştüğüm yerde durdu gemi o anda gelen bir anonsu duydum.
-6 saat icinde nükleer bombalari atesleyecegiz.
Bu konusma telsizden gelmisti.Kardeşimi 6 saat icinde bulup burdan kacmam lazimdi.Mahalleye fazla uzak değildi olduğum yer kosarak gitmeye basladim mahalleye 5 dakikalik yolum kala 30-40 kisilik bir sürü belirdi önümde ara sokağa girdim ve ordan kosmaya devam ettim.Zombiler arkamdan geliyorlardi.
Pat pat seslerini duyduktan sonra ayagimda korkunç bir aci hissettim ilk isirildigimi sandım ama bu bir silahdan ateslenmisti.Mermilerden biri isabet etmisti ayağıma yari topal halimle kosmaya devam ettim.Kim ates ettiyse ölmemi istiyordu demekki daha ates acilmadi.Kardesimin olduğu bina karsimdaydi seke seke kosarak oraya girdim.
Bahçeli bir evdi etraflari 2-3 metre duvarla kapli idi kapiyi açıp girdim bahçeye daha sonra ic kapiya tiklattim hizlica acildi kapi karşımda kardeşim gözlerim doldu ağlamamak için kendimi zor tuttum.
-Abi abiii, kaya öldü içeride yatıyor.
Dedi hemen kapiyi kapatip iceri girdim kaya ölmüştü aman tanrım çocukluk arkadasimin cansiz bedeni karsimdaydi.Merdivenlerden düşerek ölmüştü kafasi kaniyordu ve 2 saat geçmişti aradan erayi tuttum ve dedimki
- Ne olursa olsun yanimdan ayrilma
Onaylarcasina kafasini salladı korkmustu oda.5 saatimiz kalmisti kaçmak icin.Duyduklarima göre atacaklari yer bizim gidecegimiz adaya uzak kaliyordu.Birbirine cok uzak yerlerdi adaya gidecektik erayla.
Geldigim yolda arac yoktu zombilerin sakinlesmesi ile yola ciktik erayla.Içimde cok kötü bir korku var.Tek basima iken korkmazdim ama erayi bulmustum sonunda.Eski bir motor vardi uzakta ona koşmaya başladık.Hemen binip çalıştırdim motoru arkadan 20 zombi felan vardi.Yola koyulduk yol zombiler yüzünden 1-2 saatlik yolu 4 saatte geldik basim cok fazla agriyordu.Motordan inip kiyidaki kayigi denize sürükledik kayiga atlayıp kürek cekmeye başladım rüzgar cok kuvvetliydi patlamaya yarim saat kadar kalmisti sürekli telefondan sebeke bakiyordu erayda zaman son saatlerindeydi ve o ses derinden gelen o sarsinti hic unutulmaz 2 dakika olmadan ses dibimize kadar geldi radyasyon hizlica yayiliyordu.Ve radyasyon dalgasi bize vurdu.Vurmanin etkisiyle kayikla 20 metre havaya uçtuk.En son hatirladigim denize havadan cakilisimdi.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zombi Istilası
Mystery / ThrillerZombi istilasinda hayata tutunmaya calisan 17 yasindaki bir genç! macera ve gerilimli bu kitabi okumaya ne dersiniz?