Οι 2 Άγνωστοι

Εισαγωγή

''Κοιτα ας το συζητησουμε πρωτα''του λεω ικετευτικα.

''Δεν εχουμε να συζητησουμε τιποτα.Ξαπλωσε στο κρεβατι σε παρακαλω Μελινα.''μου απανταει.

''Δεν ειναι σωστο.''του λεω αλλα εκεινος δεν με ακουει.

''Θα σε βαλω κατω με το ζορι και τοτε θα πονεσεις περισσοτερο.''μου λεει.Σκεψου Μελινα.Δεν υπαρχει διαφυγη.Σε λιγο θα ερθει η μανα μου και τοτε θα ειναι χειροτερα.

''Ενταξει ενταξει.''του λεω τελικα.

Μετα απο 1 ωρα.

''Δεν ξανακανω σφραγισμα που να χτυπατε τον κωλο σας κατω''λεω στην μαμα μου και εκεινη γελαει.

''Βρε Μελινα οδοντιατρος ειναι! επιβαλεται.!Προτιμας να πονας για μια ζωη;''τωρα που το ξανασκεφτομαι εχει δικιο αλλα εγω οτι εχει να κανει με ιατρεια και νοσοκομεια δεν τα αντεχω.Εδω καλα καλα με το ζορι μπαινω στο φαρμακειο!

''Καλα μαμα..Τωρα τι φαι εχεις;''την ρωταω.Γουργουριζε η κοιλια μου.

''Το αγαπημενο σου!!''μμμμμ εχω πολλα αγαπημενα.Παστιτσιο!!Με τα υπεροχα μακαρονια,την μπεσαμελ και τον κιμα!!!Ή μηπως σνιτσελ;Ποοο ειδικα το κοτοπουλο ειναι ολα τα λεφτα!!

''Αληθεια;''την ρωταω ενθουσιασμενη.

''Και βεβαια αγαπη μου......Φασολαδα''μου λεει και ξεσπα σε γελια.

''Ωραια μανα εισαι.''της λεω.Και καπως ετσι γνωρισατε την μαμα μου.40 χρονων ανθρωπος.Ειναι καθηγητρια αγγλικων και εχει δικο της φροντηστηριο και μαλιστα παει πολυ καλα!!Ειναι πολυ κουλ και μου αρεσει αλλα ως εκει δεν της τα λεω ολα..Π.χ την ανυπαρκτη μου προσωπικη ζωη!!! Τα παμε πολυ καλα οι δυο μας και χαιρομαι για αυτο.Εξαλλου μαμα μου ειναι.

Φτασαμε σπιτι.Εκει ηταν ο πατερας μου.

"Καλως το Μελινακι μου!"μου λεει και με φιλαει στο μετωπο.

"Καλως την γυναικα μου"λεει και της δινει και αυτης ενα φιλι.

"Καλα γεροι ανθρωποι σα δε ντρεπεστε"τους λεω.

"Ο ερωτας κοριτσακι μου δεν εχει ηλικια...Και ειδικα το απωθημενο...Η μανα σου μου το επαιζε δυσκολη και..."ωχχχ οχι παλι η ιστορια για το πως γνωριστηκαν.
"Καλα μπαμπα μην αρχισεις παλι...ξερω πως γνωριστηκατε...."του λεω.

Και ναι γνωρισατε τον μπαμπα μου.42 χρονων ...Δυο χρονια μεγαλυτερος απτη μαμα.Αθεραπευτα ερωτευμενος με την μανα μου...ετσι δηλωνει...Καλα ρε παιδια τοσο μελι δεν το αντεχω.Ο μπαμπας μου ειναι δικηγορος και εχει δικο του γραφειο.Ειναι πολυ καλος στη δουλεια του και δεν εχει χασει ποτε του δικη.Δημοπουλος ακουνε και πεφτουν ξεροι. Οχι να λεμε αληθειες.Οταν ανοιξει το στομα του μπορει να σε κανει να νιωσεις ενοχος και για την δολοφονια του Κενεντι.Θεε μου.

"Να μην διακοπτω σας αφηνω.Εχω κανονισει με την Φαιη.Σε ενα τεταρτακι αν γινεται να με πατε απτο σπιτι της..Ααα και θα κοιμηθω εκει το βραδυ να σας αφησω και το πεδιο ελευθερο."τους λεω πονηρα και εκεινοι χαζογελανε.

"Ααα ωραια γιατι εμεις α βγουμε με τους γονεις της Φαιης.Να προσεχετε μονες σας στο σπιτι."λεει ο μπαμπας.

"Μωρο μου θα ειναι και ο Νικος με την παρεα του"λεει η μανα μου και εγω κοκκαλωνω.

"Τι;Ποσο μεγαλοι ειναι?"ρωταει ο μπαμπας μου.

"1 χρονο μεγαλυτεροι.Τριτοι λυκειου παιδια.Αλλα μην ανησυχεις .Δεν εχουν καμια σχεση με τα κοριτσια καλε.Ουτε γεια δεν λενε."ειπε η μαμα μου στο μπαμπα μου καθως εγω ανεβαινα στο δωματιο μου.

Μαμα αυτο που ειπες πονεσε.Αλλα που να ξερες οτι εμενα μου αρεσει ενας απο αυτους.Ο Αρης.Αχχχ ο Αρης.Ψηλος μελαχρινος....Γυναικας...Μη χεσω!Ειναι τοσο γλυκας...Αλλα η μανα μου καλα τα λεει...Καμια σχεση δεν εχουμε με αυτους.Ή καλυτερα καμια σχεση δεν ΕΧΩ ΕΓΩ με ΑΥΤΟΝ!!!Ειναι μαλακας αλλα εγω το τουβλο που μυαλο!

Εφτασα επιτελους στο δωματιο μου.

Ο αγαπημενος μου χωρος.Κοντοσταθηκα για μια στιγμη και τον κοιταξα λες και ηταν η πρωτη φορα. Ειναι αρκετα μεγαλο.Εχει ενα διπλο κρεβατι,κομοδινο,μια μεγαλη ντρουλαπα,ενα γραφειο και μεγαλα παραθυρα.Το δωματιο μου ειναι παντα ηλιολουστο.Απο ολες αυτες τις σκεψεις με εβγαλε το κινητο μου.

"Μελινακι μην ξεχασεις το ραντεβου μας"

"Ναι Φαιη ...Μην ανησυχεις...Σε 15' θα ειμαι σπιτι σου"

"Ξερεις θα ειναι και ο αδερφος μου εδω...ε...με τους φιλους του...Θα ειναι και ο Αρης...!!!!"

"Ναι το μου το ειπαν οι δικοι μου...Εμεις και αυτοι...Δεν θελω καμια σχεση μαζι τους...Μου προκαλουν αγχος αυτοι οι 4"

"Καλα ελα εσυ απο εδω και θα τα βρουμε τα υπολοιπα.Σε κλεινω τα λεμε σε 15'"

"Ναι τα λεμε..."

Ηρεμα Μελινα.Δεν θα τον δεις.Αλλη ορεξη δεν ειχα να κανω σαν νευρικο.Αλλα δεν φταιω εγω.Το παιδι ειναι χαμενο κορμι.Ολη την ωρα με εκνευριζει και λεει μαλακιες.Μου παει κοντρα και δεν πολυγουσταρω.Ομως μου αρεσει.Θα με ρωτησεις πως γινεται αυτο?Μηπως ξεχασα να σας πω οτι εχω ψυχολογικα?Ναι μαλλον το ξεχασα...

Η καινουρια μου ιστορια λοιπον.Το πρωτο κεφαλαιο ηταν αρκετα κατατοπιστικο.❤❤❤