Οι 2 Άγνωστοι

Φιλοξενια

"Τέλος!Το αποφάσισα.....Δεν υπαρχουν Αθηνες για σένα....Θα κατσεις να διαβάσεις και να αναπληρωσεις τα κενά σου.Είσαι Γ' Λυκείου Μελίνα!Ειτε το θες ειτε οχι αυτή η χρονια θα καθορίσει την πορεία της ζωής σου....Αν εγραφες καλα στα Αρχαία θα σε άφηνα....Αλλα αυτό το γραπτό ηταν απαίσιο!Την Δεύτερα η κύρια ειπε πως θα βάλει και άλλο...Αυτό το σαββατοκυριακο θα μείνεις μέσα."μου λέει αποφασιστικά η μαμα μου...

Αυτή η Καναβατου μας έβαλε οτι πιο δύσκολο μπορούσε.Είχα και εγώ το ταξίδι μας στο μυαλό μου και τα σκατωσα στο τεστ.Παει η Αθηνα....παει και ο Αρης..

Το απογευμα πάω στο σπιτι της Φαιης...

"Καταστροφή!Καταστροφή!Όλα πάνε χαλιά!"μονολογουσε η Φαίη καθώς πήγαινε πανω κάτω στο δωμάτιο της.

"Φαίη πήγαινε μονη σου.Δεν πειράζει..."της λέω ήρεμα.

"Να πάω?Με το κουλούρι που έγραψα ?Ουτε εμένα με αφήνει...Έστειλα και μήνυμα στον Αχιλλέα να μην μας περιμένουν"μου ειπε λυπημένη και κάθισε δίπλα μου.

Ξαπλωσαμε και οι δυο στο κρεβάτι κοιτώντας το πάτωμα.

"Ξέρεις με ποια έχουμε να μιλήσουμε καιρό?"με ρωτάει.

"Με ποια?"

"Με την Στεφανια...γέννησε."μου ειπε.

"Αλήθεια?"της λέω έκπληκτη.Το είχα ξεχάσει εντελώς....

"Ναι...τώρα σπουδάζει Αθηνα....Και μάντεψε ποιος κρατάει το μωρο καποιες φορες.."μου λέει και χαμόγελα.

"Μην μου πεις!"της λέω γελώντας.Τα πρωτα πρόσωπα που σκέφτηκα ηταν ο Αρης και ο Αχιλλέας.

"Κι όμως..."μου λέει και γελάει και αυτή....

"Σοβαρά?Αυτοι οι δυο με μωρο?"την ρωταω.

"Ναι!Αυτοι οι δυο με μωρο.Το καλοκαιρι θα το βαφτησει..."απαντά....

Μηνες μετα....

"Πεεεεερασαααααα Αθηηηηηναααα"ουρλιαξα αγκαλιάζοντας την Φαίη.

"Εγώ Θεσσαλονίκη."απαντά και μένω στήλη άλατος.

Τοτε αρχισε να γελα.....

"Γατάκι....χαχα...το πιστεψες...έπρεπε να δεις την μούρη σου.....Αθηνα πέρασα."μου λέει και με αγκαλιάζει.

"Μάλλον δεν θα σε ξεφορτωθω ποτε."της λέω.

"Μάλλον οχι."

Θεέ μου!Τέλος τα σχολεια!Παει πέρασε!Μωρέ....θα μου λείψει ....τα θρανία...οι τάξεις...Η μισή μου ζωή και παραπανω είναι το σχολειο....Και τώρα πάω πανεπιστήμιο....