Gizli Gölge

1.Bölüm

"Lavin"
Annemin içeriden bana seslenmesiyle kulaklarımı kapattım. Hiç yerimden kalkacak halim yoktu. Ama gitmessem kötü olacak. Ne diyecek acaba? Zorda olsa yataktan kalkıp ayaklarımı yere sürüyerek salona girdim. Babam ve annem oturmuş beni bekliyorlardı. Yanlarına gidip bende oturdum. Ortalıkta bir sessizlik vardı. Farketmiştim söyleyecekleri her neyse onları tedirgin ediyordu. Ve bende bu durumdan rahatsız olmuştum. Ama tek bir kelime edip ortada beni sinir eden bu gergin ve sessiz ortamı bozamıyordum. En iyisi beklemek olarak düşündüm ve bekledim. Ellerimle oynarken babam söze girdi. "Lavin biliyorsun artık emekli oldum ve yaşamım boyunca çektiğim strestler, çabalamalardan benimde dinlenme vaktim geldiğini düşünüyoruz." babam sustu ve benim yüzüme bakıp bir tepki göstermemi bekledi. Ama ben sadece boş bir şekilde bu işin sonunu düşünüyordum. Ne oldu ki emekli olduysa. Babam benim bir şey yapmayaçağımı anlamış olmalı ki devam etti. "Biz buradan taşınmaya karar verdik. Daha sessiz daha az insanın bulunduğu bir kasabaya taşınacağız kızım. Ama eğer sen burda kalmak istersen seni anlarız. Bizimle gelmek zorunda değilsin." Ben gerçekten şu an duyduklarımın sadece benim hayal ürünüm olduğunu düşünüyorum. Babamın her zaman böyle bir hayali olduğunu biliyorum. Hatta bazen bu hayali birliktede yaparız. Ama bunu gerçekleştirmek gerçekten çok başka bir şey olurdu. Anneme baktım bizi sadece izlemiş konuşmaya hiç dahil olmamıştı. Ama şu an babam benden bir cevap bekliyordu. Düşündüm gerçekten ne istediğimi anlamaya çalıştım. Ben galiba gitmeyi istiyorum. Belki burda birbirleriyle yarışan, hayatları sadece gösteriş olmuş ,çıkarlar icin kurulan dostluklardan uzaklaşmak iyi olurdu. Böyle bir şehirde yaşamak benim için zaten çok zordu. Zorda kalmadıkca dışarı çıkmayan ve hiç arkadaşı olmayan ben için yeni bir başlangıç olabilirdi aslında buralardan gitmek. Beni tutan bir şey yoktu ki burda en azından gidip hayatımı halla ailemin yanı başında yaşamak benim terçihim.