Höküz

7.Bölüm ZENGİN

MULTİDE ULAŞ VAR.

Yaşasın! Hafta sonuu. Okul yok! Alarm yok! Sade ce uyku var! Geh bili bili uyku,geh bili bili. Uykum gelmiyo yaa! Hayır ,hafta içi uyuyasım geliyo hafta sonu da erkenden kalkasım geliyo. Bu da ayrı bi ironi. Yeniden yastığıma sarılıp uykuyu çağırdım. OHA!  Üstüme hayvan gibi biri atlayınca inledim. Suratını göremiyordum. "Sen kimsin be!"oha AMAN TANRIM DİDİM! Bu sesi tanıyom "Dünya nın en yağuşuhlu en dadlu ve en zeki adamı. Benim gız ben."kalkık götlüü "ABİĞĞ!" dedim ve yorganımı kaldırıp onu görmeye çalıştım. Yatağımda doğruldum ve ona koca koca kocaman sarıldım. "Bak nasıl da tanıdın beni."salak yav bu jojuk "Üf kalkık götlö! Amk insan böle mi uyandırılır!"abim diye demiyom vallaha çok dadlu! Yıni gorseniz yirsiniz. "Hadi aşağı in kahvaltı hazır. Ben şimdi iniyom. Hemen gel defolu mal."deyip odamdan çıktı. Ben se dil çıkarmakla yetindim. Ben de şoku atlatmaya çalıştım. "Abiğğ"diye seslendim "Haa?"diye bi ses gelince anladım. GERÇEKTEN GERÇEKTİ ! Aramızda 2 yaş olmasına rağmen ben ona abi demeyi seviyorum. Normalde aynı okulda olmamız gerek ama kendileri yatılı okulu çok merak etti ve orada okudu. Şimdi büyük ihtimal burda okuycak. Hemen banyoya ilerleyip rutin işlerimi hallettim. Siyah bir tayt ve üstüne buz mavisi bir tunik giyip telefonumu elime aldım. İnstagrama girip bi fotoğraf paylaştım.
           Dakikasında 13 beğeni alınca sırıttım. Beğenenlere baktığımda EKİN SAVAŞ yazısını görmeyi beklemiyordum. Ağzım ve gözlerim odamdan daha büyük bi şekilde açılırken hemen Ekin in sayfasına baktım. Havuzda,halı sahada,kafede,ofiste ,okulda vs. vs. anlıycağınız fotolarına bakmaya ömrüm yetmez! Jojuğun kasları bile vardı phe! "Üvey evlat,gelsene artık loo! Yol yorgunuyum tüm gün seni bekleyemem." Allah Allah bu niye DEFOLU MAL demedi? Abim bana hep öyle der.  Ben niye onun adıyla dalga geçemiyorum?! Adı ne mi? ULAŞ! Hemen instagram dan çıkıp aşağıya indim.

Annem abime masadakilerden yedirirken abim isyan a bağlamıştı. "Dofno, obim benom. Yordom ot boğoloyom!" Ooh canıma da değsin. " Afiyet olsun cınım."dedim ve sırıtarak yerime oturdum. Niahahaha :D Babam yine işteydi anlaşılan, hir niysi. Kahvaltı boyunca sürekli konuştuk. Şu psikopat iyi ki geldi yav.

Kahvaltımı bitirip odama koştum çünki yemek boyunca bildirim yağmuru yağmıştı telefonuma. Asu ve Buğra defalarca aramış , Zeynep de mesaj atmıştı. Melek se whatsapp dan görüntü yollamıştı. Facebook dan da arkadaşlık isteği vardı.
Nerden başlasam? Kanka daha önemli ben en iyisi Asu yu arıyım.

Defne : Alo,noldu kanka?
Asu : Hiiç,arıyamaz mıyım kardişimi?
Defne :Oyş yafrım benim yerum seni!
Asu : Kanka yaa Starbucks a gidelim mi?
Defne :Tüh kanka yaa benim abim yeni geldi. Bu gün olmaz ama yarın olabilü. Çok özür dilerim.
Asu : Aa gözün aydın  kanka. Hiç önemli değil.
Defne : Sağol, söz telafi etcem kanka.
Asu : Tamam bays.
Defne : Bay bay.

Deyip kapattık. Sonra da WhatsApp dan Melek ne göndermiş diye bi baktım. Aman tanrım didim! Bi caps yollamış .  Allahım bu nedir yaw? Gülmekten yere yattım resmen. Anırmayı bırakıp Buğra yı aradım.

Buğra :Kızım nerdesin lan sen! Niye açmıyosun telefonlarımı? Başına bişey mi geldi? Nerdesin çabuk söyle! Gelip alıcam seni.
Defne : Oha amk! İyiyim evdeyim. Ulaş geldi.
Buğra :Ulaş mıı? Vaay,sen eve dön beni arama ha?! Ben şimdi gösteririm ona!

Diyip yüzüme kapattı,hayvann! Zeynep e de durumu mesaj atıp faceye girdim.
Aşağıya indiğimde abim ve Buğra televizyon un karşısındaki koltuğa yayılmış sarma yiyolardı. "Vay şerefsizleer! Bensiz ha? " deyip ortalarına oturdum.

Akşam yemeği de yiyip kalktık. Tam yatağıma gidecektim ki annem seslendi "Efendim anne? " deyip geri döndüm. "Kızım konuşmamız gerek ailevi bi mesele. Aslında babanızın gelmesini bekleyecektim , beraber söyleyecektik ama şimdi söylemeye karar verdim."derken abim de ben de boş boş annemi dinliyoduk. İkimizde çok şaşırmıştık.abim anlat artık anne deyince annem derim bir nefes alıp konuşmaya başladı " Hani Tahsin dedeniz var ya , ölmüştü ya. Geçen gün dayınız onun odasına girmiş . Yatağının altında bir kağıt bulmuş. "devam etsene be kadın "eeeee"dedim "işte o kağıtta tüm servetini bize bıraktığını yazmış. Ve size yani abin ve sana bir hesap açıp hesabınıza yüklü miktarda bir para yatırmış. Yani zengin olduk ve hayatımız değişecek. Babanız yeni bir ev aldı. Taşınıyoruz."İnanamıyorum diyecek söz bulamıyorum. Tahsin dedem beni ve abimi hep severdi zaten. "Ama taşınamayız bizim burda bi hayatımız var anne! " annem gülümsedi "Merak etmeyin kızım evimiz çok yakın. Yani okulunuzdan veya arkadaşlarınızdan ayrılmayacaksınız."dedi abim şoktaydı heralde. Ohaa! Zengin miyiz yaani. Yeni bi hayat mı?

              
                                                                5 GÜN SONRA      

Yeni evimize taşınmıştık. Süper amk. Dublex bir ev. Oyun odası,kıyafet odası,sineması her boku vardı anasını satıyım. Odam çatı katındaydı. Çok güzel dekore etmiştim odamı. Terasım da vardı. Banyom oldukça hoştu. Karşımdaki odada ise abim vardı. Kocaman bir bahçemiz ve hatta hizmetçilerimiz bile vardı. Bu gün ise abim ben ve babam bize araba almaya gidiyorduk. Nerden öğrendin sürmeyi derseniz abim daha önce öğretmişti ve ehliyet almıştım. Şuan ise mavi kot şortumu arıyorum. Dolabım o kadar dolu ki... Bulamıyom amk !

Babam BMW satış ofisi nin önünde durduğunda kafamı telefondan kaldırdım. Bizimkilere olanları anlattığımda şok geçirdiler ama olsun...
Arabalara bakarken siyah bir tanesini beğendim . Bu model çok zor bulunuyormuş ve burda da son bir tane kalmış. "Bunu alıyorum."ben arabayı incelerken arkadan bu tanıdık olan sesi duydum. Bu Ekin bey di. Kaç gündür okula gelmiyordu. "Hayır canım ben alıyorum. İlk ben beğendim. "dediğimde babam "Tanışıyor musunuz kızım?"dedi ben de kafamı salladım. "Merhaba Ekin ciğim."NE! Bunlar nerden tanışıyo ? "Merhaba Onur amca. Nasılsın iyi misin?"derken sırıtarak bana bakıyodu "Siz nerden tanışıyosunuz!"dedim "Ekin bizim yeni ortağımızın oğlu. Çok başarılı bir iş adamı. "demek ki bu yüzden okula gelmiyodu. "Her neyse.  Ekin ciğim cim cim biraz konuşa bilirmiyiz. "sırıttı " Konuşuyoruz ya. "bu çocuk delirticek ya beni! "Özell! " dedim ve kenara çekiştirip "O arabadan uzak dur! İlk ben gördüm pardon da..."diyince kahkaha attı "İlk sen gördün ama ilk ben aldım. Al sana bi dejavu daha..."anladım. Bu ilk günkü kavgamızın replikleriydi.

Babamların yanına gittiğimizde "Anlaşılan ikiniz de aynı arabayı istiyosunuz. Ve tek kalmış. İkiniz de almıyosunuz. "deyince babama yavru köpek bakışları attım. Ama yemedi.
Abim bi araba beğenip aldı ama benim elim boştu. Babam "sen de porche alırsın yavrum.
O araba da çok güzel. Ekin sen de gelmek ister misin oğlum? " deyince donakaldım. O da tabiiki dedi ve arabamıza bindi.

Yarım saat sonra bir ofisin önünde durduk. Mini Cooper almaya karar vermiştim. Arabadan iner inmez görevliler babamın götüne yapıştılar. Tam kapıdan çıkıcaktım ki biri beni koltuğa yapıştırıp kendisi çıktı. Kim olabilir? Tabii ki Ekin!
Abimle tanıştıklarından beri telefondan bişilere gülüyolardı.

Kırmızı bi mini cooper alıp eve geldik. Höküz de bizimle geldi. Tabii babam sağolsun.  O ısrar etti o da kabul etti. Annemin sarmalarını löplöp götürdü hayvan. Şuan ise benim odamdayız. Melolar Buğolar falan şişe çevirmece oynuyoz. Tabii oyun odamız var ama Ekin bey benim odamda oynamak isteyince misafir diye bişi demedik. Malum annemler pek sevdiler şunu. Baya kalabalık oynuyoduk. Ekin,Ben,Burhan,Buğra,Sude,Asu,Zeynep,Melek,Ulaş,Mete,Güney ve Helin kim çağırdı yav bunu! Şişe tesadüftür ki Helin ve benim aramda durdu ben soruyordum.
"D mi . C mi? "
"Doğruluk. "
"Ekin le ne zamandır çıkıyosunuz. Öylesine yani. "deyince höküz ve Helin kahakaha atmaya başladılar.
"Ahahahah bi-biz ahaha kardeşiz yhaa. Ahaha. Karnım ağrıdı yaa."YESSS! YAŞASIN BE. Kardeşler ha? İyi iyi!