Secretly married to my boss..

26.

Chapter 26 - hurt, hurt, hurt.

Charmaine's POV:

Hindi ko naman pinangarap ang mala-fairytale at mala-Juliet at Romeo na lovestory. Ang gusto ko lang yung.. mahal ko siya, mahal niya ako. Simple lang. At alam ko rin na hindi ka nag mamahal pag hindi ka nasasaktan.

Pero hindi ba pwedeng.. masaya lang? Lahat ba may endpoint? Ang sakit kasi e. Ang sakit sakit na. Pero kailangan kayanin kasi may baby ako na nasa uterus ko palang.

"Bess.. tama na. Makasama yan sa baby, sige ka!" Sabi ni Lora. Buti pa si Lora, laging nanjan para saakin.

"I..I can't. P..parang sasabog na a..ako best. T..the way he k..kissed her.. my heart just died." I said while silently crying.

Flashback:

Shet! Nasan naba si Zach? Nakakainis naman e. Makapunta nga sa garden.

"Z-ZACH?!" sigaw ko. OMYGHAD.

"CHARMAINE?! I-ITS NOT WHAT YOU THINK." Sabi ni Zach. </3

"It's not what Im thinking huh Zach? Bullsh-t! The way you kissed her? Torridly? You're killing me!!" I shouted. Binalingan ko naman ng tingin si malandi. "Hoy Paroutie!! Walang hiya ka! Ang kapal ng mukha mo! May asawa na yung lalaki tapos pinatos mo pa? Aba tunay na hokage master! May dignidad ka pa ba? Sa tingin ko kasi wala na!" Sigaw ko at sinampal siya. Yung sobrang lakas. Yung kayang kong matanggal yung mukha niyang makapal. Pero napatigil ako nung biglang sumigaw si Zach.

"TAMA NA CHARMAINE! KUNG AYAW MONG MAKINIG EDI SIGE, UMALIS KA!" Sigaw ni Zach. And that moment, my heart die.

End of flashback.

Ughhhh! Naalala ko nanaman.

"Best.. malay mo na bigla lang siya kasi that malantod girl is his girl bestfriend na sinampal mo. Pero I understand you rin naman." Sabi ni Lora.

"Gosh!! Hindi.. hindi ko na alam ang gagawin ko. Siguro.. gusto ko nang maghiwalay kami. Pagod na ako e.. pagod na pagod." Pagkasabi ko nun nabigla si Lora. Napatayo siya.

"Charmaine!! Nabigla kalang, okay? Wag ka munang gagawa ng steps na sa huli parehas kayong masasaktan. Isipin mo rin yung anak mo! Papalakihin mo ng walang ama yung dinadala mo ngayon?" Sabi ni Lora na nakapag tigil saakin.

Zach's POV:

Sh-t! Na-temp ako! Lalaki rin naman kasi ako.

"Zach? I'm so sorry." After she said that she walked away. Damn. Yung magiina ko nasigawan ko. Argh!

I don't know what to do. I'm a messed.

Charmaine's POV:

Hays. Nasaktan lang ba ako, kaya gusto kong makipaghiwalay? Sheyt. Hindi ko na talaga alam kung anong gagawin ko. Litong lito na ako.

"LORA???!" nagulat ako nung biglang may sumigaw. Boses ni Zach. "LORA!! ALAM KONG NANJAN SI CHARMAINE!" Sigaw pa niya.

"What to do? Papapasukin ko ba?" Tanong ni Lora saakin.

"Hayaan mo siya." Sabi ko.

"Tongengoks kaba? Umuulan kaya!" Sabi pa niya.

"Hayaan mo nga siyang manigas jan." Sabi ko. Masama na kung masama.

"Paano pag nagkasakit siya?" Tanong niya sakin.

"Bakit ako? Nasaktan rin naman niya ako a. Mas malala pa jan." Sabi ko naman.

"Hay nako! Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sainyo." Sabi ni Lora at pumunta ng gate.

"Lora anoba! Wag mong buksa--" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil nakapasok na si Zach. Lang hiya!

"C..charmaine.. I'm so sorry.." sabi ni Zach.

"May magagawa ba yang sorry mo?" Sabi ko. "Mababalik ba yung mga oras? Matatama mo ba yung ginawa mo? Hindi naman diba?" Pagkasabi ko nun umakyat si Lora. Pero bago niya sya umakyat, tumingin muna siya saakin at prang nag sasabi na 'ayusin niyong dalawa yan.'

"Alam kong wala. Pero sana patawarin mo na ako. Natemp lang kasi ako. Kasi lalaki ako." Sabi pa niya. Wow, ha!

"Pumunta ka nga ng bahay niyo." Sabi ko.

"Bakit?" Tanong niya.

"Pakihanap yung paki ko." Pagkasabi ko nun, bigla syang lumuhod.

"I'm begging you. Bumalik ka na sa bahay natin." Sabi ni Zach.

"Sorry dear. Hindi ako tanga, para piliing makasama ka pa." After I said that I turned around and silently crying.

Zach's POV:

I DONT NOW WHAT I AM GONNA DO NOW! IM A TRASH!