Kadınlara " çocuk gibi davranma" diyorlar. "Sürekli vıdı vıdı ediyorsun." diyorlar. Ama durup, bir nedenini sormuyorlar. Oysa çok değil, bir dakika düşünseler, anlarlar. Aksine kadınlar konuşuyorlar tamam ama, anlatamıyorlar. Çocuk gibi davranılmasının bence tek nedeni, sürekli uygulanan aile ve çevre baskısından dolayı keyiflerince yaşayamamalarından dolayıdır. "Sen kadınsın yapamazsın, gidemezsin." denmesinden dolayıdır.
Şiddete uğrarlar, susarlar. Baskılara karşı susarlar. Sürekli ikinci planda kalırlar, susarlar. Yaşamaz, yaşatırlar, sesleri çıkmaz. Ama en ufak bir tartışmada bile, "çok konuşuyorsun." denir.
Kadınlar olmasaydı, ağaç kavuğunda mı, büyüyüp, yetişmeyi düşünüyordunuz? Eğer mümkünse böyle bir şey, şiddet uygulayanları ağaç kavuklarında en az bir gün yaşatsınlar. Oluyorsa, çıkıp desinler, " denedik, oldu." diye. Kendi eşlerine, dostlarına laf gelince etmedğinizi bırakmazsınız, ama başka kadınlara sarkıp, demediğiniz laf kalmaz.
Yol ortasında dövülür, aksine "vur vur." sesleri yükselir. Ezelden beri değişen bir şey yok, ne yazık ki... Değişen tek şey, öldürülen kadın sayısı. Koruma altında olsalar bile, bir şey farketmiyor. Her geçen gün cinayetler artıyor. Bunları yapan caniler ise, serbest bırakılıyor. Olan günahsız kadınlarımıza oluyor. Bunca şeye rağmen "susup evde otursunlar, çocuk bakıp, ev temizlesinler." deniyor. Pek çok kadının gözü ne yatta, ne de katta... Sadece insan yerine konmak istiyorlar. Eşitlik, özgürlük istiyorlar.
ŞİMDİ HERKES AYAĞA BİR DAKİKALIK DÜŞÜNMEYE DAVET EDİYORUM.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARADA DENEMEK LAZIM
AcakBir aralar şiir haricinde bir şeyler yazabilir miyim? diye denemiştim. Bence fena olmadı ama bir de sizlerle paylaşmak istedim. Beğeniye göre devam edebilir ya da olduğu yerde kalabilir...
