Unexpected

Chapter 47 - Recognition To Graduation

***

Eto na...

Sasabitan na ako ng medal...

Kahit papa-ano naman eh pang 10th honor ako...

Inspired eh!!! ^_^

Anong oras na pero baka hindi na ako makarating sa Graduation nila...

Uemji!!

Di pede 'to!!!

Kaya after that nagpaalam na ako sa adviser ko na uuwi na kami ni Mama...

Oyeah!

Success naman yung pagpapaalam ko...

Sakay sa tricycle...

Mukang nag-uumpisa na yung Graduation nila...

Maraming nakabarang tao sa labas ng school kaya bumaba na kami sa tricycle...

Inunahan ko nang maglakad si Mama...

Oyah...

Excited ako eh..

Gusto ko na siyang makita...

As in...

Tapos na yung march nila...

Yah...

Buti pinapasok ako ng guard sa loob ng school...

Luckily...

Panalangin...

Pambansang awit...

Panunumpa sa Watawat...

Eto na...

He will say his speech...

I'm so proud of him...

Siguro mas proud pa ako kaysa dun sa Mama niya..

Si Tita Alma...

Etchos!!!

^_^

Tutulo na sana yung luha ko sa speech niyang napakahaba...

Sobrang haba...

Okay lang kahit nakatayo ako basta nakikita ko siya...

Nagsasalitang gaya ko dati...

Sa harapan ng maraming tao...

Naaalala ko nga nun eh...

Napaiyak ko yung buong school eh...

At sabi pa nga ni "Tita Alma" kay Mama ko na nakakaiyak daw talaga yung speech ko...

And yung upuan ko...

Upuan din niya ngayon...

Oo...

Natatandaan ko...

Ang dami din ng medals niya...

Mas madami pa sa Valedictorian nila...

I think nga magkasing dami kami ng nakuha nun eh...

Natapos na yung speech niya...

I clap clap and clap for him...

He did a great job!

I am very proud of him...

Dati ako nandun sa pwesto niya ngayon...

Dati din akong Mayor ng SPG at siya din... Mayor din siya ng SPG..

YAH...

Are we meant to be??