The Otherworld

Chapter Two

Mabilis ang mga pangyayari, pasukan na ngayon at nasa c.r. ako. Binuksan ko ang shower at hinayaang dumapo saakin katawan ang malamig na tubig.

Alam mo ba yung pakiramdam na sa sobrang sakit na nararamdaman mo ay wala ka ng maramdaman? Literal na wala.

Pagkatapos ng lahat ng mga dapat na gawin ay dumeretso ako sa hapagkainan.

"Anak," tiningnan ako ng mariin ni mama habang umupo siya sa aking tabi. "Anak..." Nabasag ang boses niya habang hinaplusan niya ang aking pisngi. "I-Ito na ang last chance mo. Please... Please, please," Sa mga pinagsasabi niya pa lang ay alam ko na ang gusto niyang iparating.

"Ma, alam ko po 'yon. Wag kana pong umiyak dyan." I answered.
"I just... I just can't believe na napasama ka pa sa Kto12. It'll take a very long time bago ka makagraduate." Hindi ko alam kung bakit siyang atat na grumaduate ako. Pero dahil pagod na ako sa buhay ko...

"I know, Ma. Please let's eat."

Matapos kaming kumain ay nagcommute na ako papunta sa school namin. Bagong buhay, eh?

Pagkarating ay nagtipon-tipon ang mga estudyante sa quadrangle upang mag-flag ceremony. Muntikan na pala akong malate!

At dahil hindi ko alam kung saan lilinya, ay luminya nalang ako kahit saan.

"Hey, transferee?" A guy in front of suddenly asked me, I think he's a senior here.

"Yes," Napangiwi ako ng hindi sinasadya, "obviously."

"Well then, name's Ian, You?" Medyo makakapal pala ang mga estudyante dito.

"You can call me Sef." For short. Ngumiti ako. Don't want to say my whole name, it's a waste of time, I guess.

I feel awkward, but obviously hindi ko ipinapakita 'yon. Why would I?

"So..." Napatingin siya sa akin, deretsong-deretso. His eyes are expressive but a mystery to me. Para bang madami itong gustong ipahiwatig na sa sobrang dami, ay hindi mo alam kung ano ito.

"Eh..." Yun lang masasabi ko. As I've said, I'm not that friendly.

Nag-umpisa na ang flag ceremony. Mahaba-habang oras ang ginugol namin sa ilalim ng init ng araw dahil sa pagwewelcome sa mga freshmen at mga transferees. And I'm one of them...
Pagkatapos ay inalam ko kung saan ang room ko, nakasulat kasi sa slip na bigay ng cashier kung saang section ka. G10-Rizal ang seksyon ko.

Nagpaturo ako sa isa sa mga estudyante at nang makarating ako'y sinalubong ako ng iba't-ibang tanong.

"Transferee ka, noh?", "What school?", "Cute mo! Para kang korean!"

At madami pang mga tanong pero tango lang ako ng tango para mamatay agad ang topic... I guess my imagined "peaceful life" won't start yet. I can see how talkative they are!

Nagpakilala ang adviser namin bilang si Miss Lea Tulfo. What the? Tulfo? Really... Sounds funny! Ka-apelyido niya ang Tulfo brothers ng TV5, lol!

GTKE naman kami ngayon. Get-To-Know-Each-Other. Hays, this is it!

I wasn't listening until my turn... I feel so nervous. Hehe.

"Uhhhm," Tumayo lang ako, hindi ako lumakad sa harap.

"Please face your classmates here in front." Sabi ng guro namin.

"Uh! Sorry..." Nong nasa harapan na ako ay tiningnan ko ang lahat. I'm not afraid of talking in front, but it was 2 years ago since I... "My name's Áira Sefeane Yapchengco. I'm 18 years old." Nabigla ang iilan sakanila, ang iilan ang nakikinig naman ng maigi... Most of them were listening. "I'm from San Ignacio High School..."

Hanggang do'n ko lang sana gustong sabihin pero, "Please tell us about your uhm... Favorite color." What the hell? As if nama'ng may pake 'to sila! You know, I hate hypocrites!

"I'm fond of gray, black and white. That's all."

May iilang nagbulong-bulungan... Useless! I can hear them!

"Public school ang San Ignacio, diba?" , "Cheap pala 'to, eh!"

Damn you, people! I honestly begin to hate these stupid people in front of me!

"Okay, thank you uhm... Can we call you Sef... instead?" Ma'am Tulfo asked.

"Ye, sure." As if I have a choice.

"Okay, sit down Sef."

Papunta na ako sa aking upuan ng napatingin ako bigla sa isang lalakeng walang emosyon. Malalalim ang mata, masasabi mong isa siyang playboy... He have this aura... Unexplainable shit.
Bigla siyang nagsmirk. Nice! Now he has visible emotions. Confirmed na pasaway ito. I can sense that!

"Sef..." Fuck! He mentioned my name! What...? "You're blocking my view." He smiled. Fucking smile... I hate that smile!

Oh, shit! Ngayon lang pumasok sa isip ko na nakatayo parin pala ako sa harap niya!

"Sef? You okay?" Sabi ni Ma'am Tulfo.

"Uh, yes! I'm sorry, Ma'am!"

Now I can't move on with his smile! I don't want to look in my back, I don't want to see him! I don't like his smile...