Verslaafd aan jou

11. Jasmin

Vandaag een dagje geen saaie aantekeningen maken voor ons profielwerkstuk, maar lekker helemaal niets doen! En vanavond hebben de docenten die mee zijn een avondprogramma gemaakt. De profielwerkweek nadert ook zijn einde, nog twee hele dagen en een halve dag, want we vertrekken vrijdag om vijf uur ’s middags.

‘Nee, zo gaat hij nooit aan… dan ontploft hij!’

‘Sinds wanneer zit er een zelfvernietigingsknop op een box?’ gefrustreerd kijkt Lilly me aan. ‘Ha ha, heel grappig.’ Ik geef haar een duwtje en ze kan haar lach ook niet langer in houden. Ze prutst nog wat aan de box en niet veel later staat de muziek kei hard aan. We staan met de hele klas ergens in een afgelegen weiland. Alleen het hotel is nog net te zien. ‘Jas!’ schreeuwt Lilly, ‘kom je vanavond bij ons zitten?’ ik knik, dat is iets makkelijker met de muziek op. Er wordt luidt gegild, Casper sprint op het podium en laat zijn beste dansmoves zien. Echt jaloers makend hoe hij kan dansen. Natuurlijk moeten de andere jongens ook even stoer doen, ze proberen de moves na te doen. Lilly en ik kijken elkaar aan, haar gezicht heeft precies de zelfde uitdruk als de van mij en we proesten het uit.

**

‘Welkom bij de spooktocht.’

‘OEHHHHH’ klinkt er door de zaal. De docenten hebben zich in de meest griezelige outfits gehesen. Het idee dat het je docenten zijn is angstaanjagender dan de outfits zelf, maar we kunnen er nog wel om lachen. Ik sta, zoals beloofd, bij Lilly en Mike. We vormen een groepje met Max en Vince.

**

‘Kom, we gaan ze laten schrikken. Ik pak een ‘arm’ van de versierde muur en Lilly een hoofd. ‘Waar ben je?’ ik probeer te kijken waar Lilly staat, maar het is net iets te donker. Een hand pakt mijn arm, hoewel ik best weet wie het is, schrik ik toch. ‘Deze kant.’ Fluistert Lilly. We horen Mike, Max en Vince praten.

**

Er wordt een hand voor mijn mond en ogen geslagen. Ik raak lichtelijk in paniek, niet wetend of het door het feit dat het zo donker is komt of dat iemand me vasthoud en ik niet weet wie het is. ‘Zo jullie waren van plan om ons te laten schrikken.’ Max, zeker weten, dit is Max. ‘Deze kant op.’ Vince wijst waarschijnlijk de weg, dus dan moet Mike bij Lilly zijn. Ik krimp ineen bij het idee, ze zijn altijd samen. Het zal wel –het jaloerse vriendinnetje- gedrag zijn, maar kom op, ze zijn exen en nog behoorlijk close. Na een stukje lopen worden we weer losgelaten, ze zijn behoorlijk trots op hun “schrik” actie. We lopen weer verder. Mike komt dit keer wel naast me lopen. ‘Morgen.’ Zegt Mike tegen Lilly. ‘Morgen?’ vraag ik aan Mike. ‘Oh nee, niks, we waren nog aan het praten.’ Hij pakt mijn hand vast, in een schrik reactie trek ik hem terug. ‘Het is donker.’ Ik haal diep adem en pak nu zijn hand vast. Hij trekt mij naar zich toe en drukt zijn lippen op de mijne, heel voorzichtig. Hij bedoelt het lief, maar toch voel ik me er niet goed bij, Lilly is zo dicht bij. Als ze hier achter komt, weet ze dat ik heb gelogen en Mike ook. ‘Kom!’ Wordt er geroepen. We schrikken. ‘Het is donker.’

‘Oh ja.’ Raar eigenlijk, dat hij mij daar aan moet helpen herinneren.

kort hoofdstukje dit keer, is soms ook wel even lekker. Ik heb nu al zin in het volgende hoofdstuk :)