17. Jasmin

45 2 0
                                    

‘Schatje, als je het zo zegt word het alleen maar erger.’ Mijn moeder pakt mijn hand vast. ‘Het is toch zo, daarom gaan we toch verhuizen, in deze kast hebben we niet genoeg ruimte.’

‘Nee, we willen gewoon dat je broertje of zusje een leuke omgeving heeft om op te groeien. Dicht bij een school en…’

‘Nee, nog beter, mijn broertje of zusje wel, maar met mij word geen rekening gehouden.’ Ik ruk mijn hand los uit die van mijn moeder.

‘We gaan toch dichterbij je school wonen?’ zegt mijn vader voorzichtig. ‘Ja, ge-ni-aal, komen jullie nu mee, volgens jaar die ik eindexamen, dan ga ik toch ergens anders heen.’ Ik pak mijn mobiel en fiets naar de stad. Het komt natuurlijk met bakken uit de hemel zetten. Ik heb echt geen idee waar ik naartoe moet. Ik denk dat het ondertussen al wel twaalf uur is. Ik ben waarschijnlijk door een stuk glas gereden want mijn band is helemaal lek. Aan de andere kant van de straat loopt een groepje lachende jongens. ‘He Jasmin, wat doe jij hier nog zo laat!’ Ik heb geen idee wie het is, maar waarschijnlijk heeft hij door het ligt van de lantarenpaal mijn betraande gezicht gezien, want hij komt naar me toe gerend. ‘Hé, wat is er?’ Het is Lucas, ik keer mijn rug naar hem toe. ‘Niks, echt niet.’ Hij veegt een traan weg. ‘Niet doen.’ Ik haal zijn hand weg van mijn gezicht. ‘Echt niet.’

‘Zeg me dan wat er is.’

‘Ik heb ruzie,’ hij luistert geduldig, ‘met iedereen. Met Lilly en Mike, maar dat kan ik niet vertellen. Ik heb Louisa en Tessie gebruikt voor mijn gevoel, zij zijn niet boos op mij, maar ik voel me gewoon schuldig tegenover hen. En mijn ouders,’ Ik haal diep adem, ‘mijn moeder is zwanger.’

‘Maar... maar dat is toch helemaal niet zo erg?’

‘Jawel, we gaan verhuizen en ik wil helemaal niet weg. En ik ben weggelopen, ik weet echt niet waar ik heen moet.’

‘Je moet gewoon weer naar huis gaan, ik breng je wel’. Hij wijst naar mijn lekke band. Hij pakt zijn fiets en ik ga achterop zitten, hij zegt zijn vrienden gedag en we fietsen samen naar mijn huis. ‘Waarom was je vandaag niet op school?’ ik vertel hem het verhaal van het ongeluk en we praten over nog wat andere dingen.

‘Bedankt voor het thuisbrengen.’ Ik geef hem een knuffel en loop naar de voordeur. Zachtjes sluip ik naar binnen, maar mijn ouders zitten nog ongerust aan tafel. ‘Waarom nam je je mobiel niet op!’ ik kijk op mijn mobiel en zie dan ik 21 gemiste oproepen heb, ik had hem op stil gezet toen ik zou gaan slapen. ‘Sorry.’ Zeg ik kortaf en loop door naar boven.

**

Ik heb die nacht amper geslapen. Ik weet niet meer wat ik moet doen.

Ik weet wel dat ik eerst met Louisa en Tessie wil praten, ik heb met ze afgesproken om te gaan praten in de pauze. Ik heb totaal geen zin om naar school te gaan. Om Lilly en Mike weer te zien. Ik ben alweer zo brak als wat, ik heb hooguit twee uurtjes slaap gehad.

**

‘Ik weet dat jullie het misschien niet zo zien, maar ik zit ermee. Ik heb echt het gevoel dat ik jullie heb gebruikt. Zo van, ik ben alleen maar bevriend met jullie als ik het moeilijk heb en niet als jullie het moeilijk hebben.’ We zitten met zijn drieën aan een tafel in de kantine. ‘Maar ik vind het echt een vreselijk gevoel en het spijt me ook heel erg. Ik geef ook echt om jullie.’

‘Jas, doe eens rustig. Wij hebben dat gevoel helemaal niet, wij kunnen dingen toch ook gewoon bij jou kwijt. Net zoals die keer dat wij ruzie hadden.’ Louisa knikt naar Tessie. ‘Toen konden we bij jou ons hart luchten en heb jij er ook nog eens voor gezorgd dat het weer goed kwam.’ Ik geef ze een knuffel en loop naar het lokaal.

**

Alle docenten maken ons bang voor onze tentamens dit jaar, als voorbereiding op ons examen volgend jaar. Ik moet de laatste weken nog even knallen, maar ik kan mijn gedachten er echt niet bij houden, over twee weken krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis en die week erna heb ik tentamens, als ik mijn boeken maar kan vinden dan.

dit is even een tussen stukje, tijdens de verhuizing gaat er het een en ander gebeuren en daarna komen de tentamens!!

ik hoop dat jullie dit stukje ook een beetje leuk vinden ;p

vote/comment

Verslaafd aan jouWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu