Yorgunluktan hiç açmayacakmış gibi kapattığım gözlerimi, senin sesinle bir daha kapanmayacakmışcasına açtım. Basit bir cümleydi belki de ama adımı senin ağzından duymak, o çok sevdiğim ses tonunla bana konuşman en mutlu insan olmam için yeterdi.
Çünkü hepsi sadece buydu.
Ben seni deliler gibi seviyordum ama senin için ben sadece bir hyungdum. Belkide o bile değildim. "Jimin hyung, yemek yiyoruz" kapıyı açıp kafanı içeri sokmamıştın bile. Kapının önünde durman, tüm odayı senle doldurmaya yetmişti.İtiraz etmeden kalktım. Sen mutfağa ilerlerken hızlı adımlarla yaklaşıp arkadan sarıldım. Kızdın ve beline doladığım ellerimi ittin.
Sorun değil.
Kalbim kırılmadı değil ama yine de sorun da değil. Sinirliyken bile güzelsin. Masaya oturup yemeğe başladık. Yüzüme bakmadın bile. Bu kadar sinirleneceğini tahmin etmemiştim, bir daha ki sefere dikkatli olacağım. Erken bitirip kalktın. Salona doğru giderken arkandan baktım. O sırada Taehyung dürttü. "Yine kızdırmayı başarmışsın" ağzındaki yemekle gülmeye çalışınca boğazında kaldı. Kahkaha attım ve sonra birden sustum. Çünkü kahkahalarımın sinirini bozduğunu söylemiştin. Ben böyle bir aptaldım işte. Sana aşık bir aptal. Mutsuzdum, beni görmediğin için. Mutsuzdum, herkese gülen yüzün bana döndüğünde solduğu için. Mutsuzdum, kolların arasında uyuyup kalamadığım için. Yine de sana aşık olmak güzeldi.
Artık ümidimi yitiriyor olsam da...
******
Yayınlasam mı yayınlamasam mı arada derede kaldığım bir fic. 25 bölümcük kısa bir şey. Yine ve yine fic e isim bulamadım day by day ne yağ? acaba hikayeyle bi alakası var mı ki??????
😒 😒😒😒😒😒😒😒
delireceğim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Day by day/p.j.m✓
FanfictionSuratın bu kadar yakınken gözlerimi senden nasıl alırım, kokun bu kadar dibimdeyken nasıl içime çekmeden durabilirim, vücudun bir adım ötemdeyken içime dolup taşan sarılma isteğini nasıl engelleyebilirim. Jungkook.. Ben senden nasıl vazgeçebilirim? ...
