Beni bulamayacağınızı düşünürken biraz yanılmışım sanki. 1 hafta daha dolmadan önce annem sonra da menajerlerle birlikte siz gelmiştiniz. Ve yine yalan söyleyerek kendimi size affettirdim.
"Kendimi kötü hissediyordum, buraya gelince düzeldim biraz haber vermediğim için özür dilerim." ve daha bir sürüsü. Kendimi kötü hissettiğim için değil, kaçmak istediğim için geldim buraya.
Annemden ve menajer hyungdan bir güzel azar işittikten sonra odaya siz girdiniz. Hepsi neden burada olduğumu biliyorlardı. Yoongi Hyung'a baktım. Gözlerini kaçırdı.
Ona kızamadım. O da benim iyiliği mi istiyordu ve gerçekten diğerlerinin haberi olmadan gitseydim işler daha da beter olacaktı.İlk Taehyung atlıyor üstüme. Hoseok Hyung ve Jin Hyung. Namjoon Hyung önce kafama vuruyor sonra vurduğu yeri okşayıp o da sarılıyordu. Kendimi daha da iyi hissediyordum.
Sen gelip kollarını bana sardığında, biliyorum yine olmadı unutamadım ama benden mutlusu yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Day by day/p.j.m✓
FanfictionSuratın bu kadar yakınken gözlerimi senden nasıl alırım, kokun bu kadar dibimdeyken nasıl içime çekmeden durabilirim, vücudun bir adım ötemdeyken içime dolup taşan sarılma isteğini nasıl engelleyebilirim. Jungkook.. Ben senden nasıl vazgeçebilirim? ...
