Yurda döndüğümüzde artık daha iyiydim. Köy havası bana iyi gelmişti. Eskisi kadar üzmüyordum kendimi. Belkide senin bana davranışlarından dolayıdır. Aramız daha iyiydi. Yemek masasında şakalaşıyorduk, göz temasından kaçınmıyorduk artık, birlikte oyun bile oynuyorduk. Bilseydim daha önce kaçar giderdim.
Gülüşünü daha yakından izleyebiliyordum. Bu en iyisiydi.
Yine mutlu biten bir günümden sonra sırt üstü yatağa serilip aptal aptal sırıtıyordum. Odanın kapısı sessizce açıldı. "Hyung, uyudun mu?" dönüp baktığımda kafasını kapıdan uzatmış tavşanla göz göze geliyorum. "Konuşalım mı?" yatakta doğrulup senin peşinden mutfağa gidiyorum. Neden mutfağı seçtiğin açık, odalara uzak çünkü. Gecenin bir yarısı ses yapmak, kış uykusundan ayıyı uyandırmak olurdu.
"Bir sorun mu var?" sesimi olabildiğince kısıyorum. Arkan bana dönük. Korkuyorum ama dile getirmekte istemiyorum. "Şey.." bana dönerken mırıldanıyorsun. "Sen.." ben ne bana ne olmuş? Ellerim titriyor, gözlerim dudaklarından çıkacak kelimeleri bekliyor.
"Yoongi Hyung'u mu seviyorsun?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Day by day/p.j.m✓
FanfictionSuratın bu kadar yakınken gözlerimi senden nasıl alırım, kokun bu kadar dibimdeyken nasıl içime çekmeden durabilirim, vücudun bir adım ötemdeyken içime dolup taşan sarılma isteğini nasıl engelleyebilirim. Jungkook.. Ben senden nasıl vazgeçebilirim? ...
