Günlerimin daha güzel geçtiğini görüyorum. Sen gülüyorsun bazen benimle konuşuyorsun. Herşey çok güzel. Artık turuncu olan saçlarıma "Portakala benziyorsun" diyip güldün. Kameralar yoktu. Ya da diğerleri. Sadece ikimizdik. Portakal olmak benim için bir şerefti artık. En sevdiğim meyve portakaldı. Dünyanın en güzel meyvesi oydu. Başımı eğip kıkırdadım. "Yemek ister misin?" şaşırıp baktın sadece. "Şey.. portakal yani.. Getirebilirim" yine güldün. Bu kadar yakınımda gülerken bakamamak daha zordu. Vazgeçeceksem eğer kendimi tutmalıydım.
Taehyung gelip bu zor durumdan beni kurtarıyor. Seni çekip götürürken gülümsüyorum ona. Hayır, tabii ki seni en yakın arkadaşımdan kıskanmıyordum.
Ne haddime.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Day by day/p.j.m✓
FanfictionSuratın bu kadar yakınken gözlerimi senden nasıl alırım, kokun bu kadar dibimdeyken nasıl içime çekmeden durabilirim, vücudun bir adım ötemdeyken içime dolup taşan sarılma isteğini nasıl engelleyebilirim. Jungkook.. Ben senden nasıl vazgeçebilirim? ...
