Day by day/p.j.m✓

Day11>

Yemek yemelerim yeniden kesildi. Canım istemiyor ne yapabilirim. Uyumakta istemiyorum. Toparlandığımı düşünürken, meğer daha çok dağılmışım. Sen mutlu ol diye kendimi mutsuzluk uçurumundan fırlatmışım. Canımı yakmak istiyordum. Kalp ağrımı azaltacak bir şeyler istiyordum. Gittiğini sandığım sesler tekrardan yükseliyor beynimde. Ölmeden kurtulamazsın diyorlar. Ve bir anda kendimi mutfakta buluyorum. Elimdeki bıçağa bir süre bakıyorum. Karanlıkta parlarken gözlerim doluyor.. "Jimin?" arkamdan gelen ses bıçağı düşürmeme neden oluyor. Mermere düştüğünde yüksek ses çıkarıyor ve ben de arkama dönüyorum. Kapının önündeki Taehyung ışığı açınca gözlerim acıyor. "Ne yapıyorsun?" yanıma yaklaşıp düşünenin ne olduğuna bakmaya çalışıyor. Bıçağı görünce gözleri kocaman açılıyor. "Ne yapıyorsun sen aptal!" bağırdığının farkında değildi. "A-acıktım sadece" Evet, yalan söylemek uzmanlık alanım olmuştu ama bu sefer göz yaşlarım beni ele verdi. Acıyarak bana bakıyor ve sarılıyor.O bana sarılıp sırtımı sıvazlarken sen geldin mutfağa. Yüzümü Taehyung'un boynuna gömüp gitmeni bekledim.

"Ne oluyor?" sese uyandığın belliydi. "Jimin hyung?" deme. Adımı güzel ağzına alma. Beni yıkma artık. Konuş sende Taehyung, gitmesini söyle ona. Yine, her zaman olduğu gibi ben ne istediysem tersini yaptı ve beni itekleyip mutfaktan çıktı.

Biz bize kalmıştık. Ben gidemiyordum bari sen git. Vücudum söz dinlemiyordu artık. O bile benden bıkmıştı.

"İyi misin?" sen sordun ya artık iyiyim. Bir şeyim yok. O an istesem de kötü olamam. Ama neden hala gitmiyorsun. Suratın bu kadar yakınken gözlerimi senden nasıl alırım, kokun bu kadar dibimdeyken nasıl içime çekmeden durabilirim, vücudun bir adım ötemdeyken içime dolup taşan sarılma isteğini nasıl engelleyebilirim.

Jungkook..

Ben senden nasıl vazgeçebilirim?