भाग 12

161 3 1
                                    

ज्वालामुखीचा तो उद्रेक इतका मोठा होता कि, उपग्रहावरून देखील ते दृश्य स्पष्ट दिसत होते. सी.एन.एन., बी.बी.सी. सारख्या वाहिन्यांपासून ते जगातील प्रत्येक स्थानिक वृत्तवाहिन्यांवर त्या घटनेचे विश्लेषण केले जात होते. हा एक अपघात असावा असा सर्वांचा समाज होता. कारण त्या ज्वालामुखीच्या कुंडातून बाहेर आलेला अग्निपुत्र तो कुणाच्याही दृष्टीस पडला नाही. जॉर्डन आणि डॉ.अभिजीत सह सर्व पर्यटकांना सुरक्षित ठिकाणी नेण्यात येते. तिथे असलेले लष्कर अधिकारी त्यांना घडलेल्या प्रकाराबाबत जाब विचारतात.

"आता जे काही झालं, त्यामागे तुम्ही आहात का?" लष्कर अधिकारी विचारतात. जॉर्डन होकारार्थी मान हलवतो.

"तुम्ही जगाला कोणत्या संकटात लोटत आहात? तुमच्या एका चुकीमुळे आज संपूर्ण जगाला भूकंपाचा धक्का बसला आहे." अधिकारी चिडून म्हणतात.

"वेट... वेट... वेट... तुम्ही म्हणजे काय? आणि आम्ही जगाला कोणत्या संकटामध्ये लोटलं आहे? आम्हाला याची जरादेखील कल्पना नव्हती." जॉर्डन देखील चिडून म्हणतो.

"पण असं काम करायचंच का, ज्याची शिक्षा जगाला भोगावी लागेल? फुजीयामा हा इथला खूप मोठा आणि सर्वात पवित्र ज्वालामुखी पर्वत आहे. तिथे तुम्ही संशोधन करायला जाल असं मला वाटलं होतं. तिथे जाऊन तुम्ही जगाला मृत्युच्या जबड्यात नेत असाल तर मला तुमच्यावर कारवाई करावी लागेल." अधिकारी म्हणतात.

"एक्स्क्यूज मी सर, तुम्हाला एक गोष्ट सांगावीशी वाटते. ती म्हणजे आम्ही संशोधक आहोत. बर्फाळ प्रदेशात, वाळवंटात, घनदाट जंगलात तहान-भूक विसरून आम्ही संशोधन करतो. आम्ही संशोधन करतो म्हणून जगाला अनेक गोष्टींची माहिती मिळते. कधी कधी अजाणतेपणाने आमच्याकडूनही चुका होतात, पण बऱ्याच वेळा आम्हाला स्वतःचा जीव देऊन त्याची किंमत मोजावी लागते." डॉ.अभिजीत बोलू लागतो.

"तुमच्या बोलण्याशी मी पूर्ण सहमत आहे. पण जर जगावर संकट येत असेल तर ते थांबवणं हे आमचं काम आहे. आणि जरी तुम्ही ते काम अजाणतेपणाने करत असाल, तुम्हाला थांबवणं हे आमचं काम आहे." अधिकारी म्हणतो.

अग्निपुत्रTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon