Justins Girly Life #2

5

Jaajjj eindelijk is mijn omschrijving af. Neem een kijkje als je wilt. XD

En hier is het hoofdstuk eindelijk!

-

"Jaaaaa Juliaaaa!! Schatjee, babe. Heb je gemist. Je weet wel dat soort dingen.." Roept mijn zus. "Je hebt me niet gemist hè?" Vraagt Julia. "Nope. Geen seconde." Ze loopt naar buiten.

"Zo is mijn zus weetje." Zeg ik om Julia gerust te stellen. "Het geeft niet. Ik weet hoe ze is." Lacht ze.

"Luister, ik moet even met je praten Justin."

"Ik ook met jou Julia."

We lopen naar de woonkamer om 'het' gesprek te houden.

"Julia ik miste je en ik ben super eenhoorntastisch verliefd op je." Huil ik bijna.

"Dat kan niet.. je bent toch een homo?" Zegt Julia langzaam.

"Wauw weetje dat woord klinkt toch echt slecht." Lach ik

"Ja raar hè?" Lacht ze mee.

"Maar hoe dan ook. Ik wil je eenhoorntje." Ik kijk haar aan.

"Maar wat als ik jou niet wil?"

Wauw dat is juist het tegenovergestelde gestelde van wat je wilde horen.

"Maar over de telefoon zei je iets heel anders." Zeg ik.

"Ja dat was voordat ik ging nadenken." Zucht ze.

"Waar dacht je dan overna?" Vraag ik. Misschien moet ik stoppen met vragen stellen en haar even met rust laten.

"Ik weet het niet Justin. Ik moet hier even over na denken, eerlijk gezegd."

"Alweer.. ik bedoel. Oh oké is goed. Neem je tijd eenhoorntje."

"Thnx glittertje." Lacht ze en ze loopt naar boven.

Ik kan het niet geloven dat ze na alles wat ze zei toch terug krabbelt.

"Wauw dat was en afgang glittertje." Lacht Max. "Lach jij maar gewoon niet. Jij bent afgewezen door Alicea." Zeg ik boos.

"Man. Niet op deze manier. Deze manier was eenhoorndramatisch." Zegt hij terwijl hij naast me ging zitten.

"Ag gaat toch weg. Ik ben nu niet in de eenhoornstemming." Ik sta op en loop naar mijn kamer. "Waarom nu, en zo." Ik plof op mijn bed en zucht.

"Hey klein broertje. Ik hoorde toevallig wat er gebeurde, maar als je echt wat voelt voor Julia. Geef dan niet nu al op. Laat jezelf wachten. En doe in de tussentijd alles wat je kan om te laten zien dat je er voor haar bent." Ze geeft me een schouderklopje. "Wauw zus. Dit is de eerste keer in heel je leven dat je zo aardig doet. De eenhoorns hebben me gehoord." Lach ik. "Wen er maar niet te lang aan broertje, wen er maar niet te lang aan." Ze geeft me een knipoog en vertrekt.

Ja ze geeft gelijk.

Nee man.

Naar jou luister ik niet meer. Bedorven vierkante donut.

En bedankt hè.

Jaajj hier was het hoofdstuk dan! Met de omschrijving erin verwerkt.

Eenhoorntastisch💕