İNTİKAM

1.Bölüm/ Başlangıç

Instagram: zeynep kirmn

Selam canlarım bu benim ilk kitabım kurgusuna oldukça güveniyorum umarım sizlerdee beğenirsiniz:))

Tek amacım bir "İNTİKAM" ailesi oluşturabilmek ve bu da sizler sayesinde olucak tabiki :))

VOTE'lerinizi ve YORUM'larinizi benden esirgemeyin lütfen :)))

Sizleri seviyorum...zeynep

Multimedia: Miray

IYI OKUMALAR❤

Yağmurun yağacağını haber veren gökyüzü son morel kırıntılarımıda alıp götürmüştü. Umarım yağmur yağmazdı bugün. Islak ve nemli olan herşeyden nefret ediyordum. Üstelik yanımda şemsiyemde yoktu. Okula giderken ıslanmak en son istediğim şeydi..

Elimi pantolonumun cebine attığığımda telefonumu çıkartıp saate baktım.
Lanet olsun daha ilk günden derse geç kalmıştım.
Bunun iyi karşılanacağını sanmıyordum. Sezgin koleji özel okul olmasına rağmen kuralları olan bir yerdi.

İç geçirdim ve okulun kapısından neredeyse koşar adımlarla içeri girdim.
Okula kısa bir göz gezdirdiğimde ne kadar büyük bir okul oldugunu tekrar hatırladım.

Otopark girişiyle okul kapısı arasındaki küçük bölmede oldukça güzel görünen ve adını bile bilmediğim bir sürü çiçek dikilmişti.

Bahçenin sağ ve sol tarafında banklar vardı. Yağmurlu zamanlarda bile öğrencilerin oturabilmesi için özel tasarlanmış çardaklar vardı ve her çardağın yanında da ağaçlar vardı. Okul ise bağçenin tam ortasındaydı.

Derin bir nefes aldım ve giriş kapısının olduğu kısma geldim
İstanbula geleli sadece 24 saat olmuştu

Dört yıl önce, Temmuzun otuzunda annemi trajik diyebilecegimiz bir trafik kazasında kaybetmistim.o zamanlar daha on dört yaşımda bir çocuk olduğum için çok net olmasada çoğu şeyi hatırlıyordum.
Annem otelde çalışıyordu temizlikçi olarak. Çok bir gelirimiz yoktu belki ama bize yetiyordu. Annemin tüm çalışıp didinmeleri benim okuyup avukat olamam içindi. Bende onun bir lafını ikiletmez her istediğini yapardım.
Derslerim çok iyiydi hep takdir ve onur belgeleriyle gelirdim eve. Başarıma sevinen kadına baktıkça benden mutlusu olmazdı. Mükemmel olmasada güzel bi hayatımız vardı.

Babama dair ise hiç bir anım yok. Annem bana hamile kaldığını öğrenince babam böyle bir sorumluluğu kaldıramiycağını söyleyip daha ben doğmadan bizi terketmiş.
Annem bana her zaman doğruyu söylemişti. Babanla biz birbirimize aşıktık fakat baban bir çocuğa bakamiycağını düşündüğü için beni terk etti. Bende eğitimime ara verdim seni doğurdum,çalıştım,büyüdün ve benim herşeyim oldun.

Arkadaşlar ilk bölümler biraz kısa ama ilerleyen bölümler daha uzun olucak merak etmeyin:)

Vote ve yorum yapmayı unutmazsaniz çok sevinirim:))