Geciktigi için özür dilerim:((
Multimedia: Aras
IYI OKUMALAR♡
Yemeklerle beni zehirleyeceğini düşünmüştüm ama aksine hayatım boyunca hiç bu kadar lezzetli bi yemek yememistim. Bulaşıklari yıkamayi teklif ettiğimde itiraz etmemişti. Ben bulasiklari yıkarken oda salondaki koltuğa yayılmış televizyondaki bir programı izliyordu. Aslında izliyordu diyemeyiz gözlerini bir noktaya sabitlemis öylece bakıyordu. Sanki bişeyler düşünüyor gibiydi.
Bulaşıklari yıkadıktan sonra tezgaha yasanıp onu incelemeye başladım.
Üzerinde koyu renk bir kot pantolon üzerinde de siyah bir tişört vardı.
Dar tişörtü atletik vücudunu gözler önüne sermisti. Gür siyah saçları her zaman ki gibi dağınıktı. Yüzünde yeni yeni çıkmaya başlamış sakallari ile çok sert görünüyordu. Bakışları ise sanki şu an önemli bir iş üzerindeymis gibi çok ciddiydi.
Yüzünde oldukça sert bir ifade vardı ve bu sertlik hiç hoşlanmadigim şekilde beni etkiliyordu.
Insanın hormonlarının istemeye istemeye bi şeyden hoşlanmasi ne kadar sacma bir şeymiş böyle
Keşke bu şekilde değilde başka bi yerlerde farkli bi sekilde karşılaşsaydik nasıl olurdu acaba diye düşünmeden edememistim.
Böyle bir çocuğun sana bakacağını mı zannettin kızım hayal kurma kendine bak bi dedi içimdeki sürtük kız.
Haklıydı. Sıradan bir kızdım sonucta benden cok daha iyilerini gordugune emindim. Alışveriş icin suslenmek icin fazla zaman harcayan bi tip olamamistim hiç bir zaman.
Doğallık benim için her zaman ön plandaydı. Alışverişe çıktığımda ise sadece ihtiyacım olani alır dönerdim.
Bir saniyeligine bile birlikte olma ihtimalini düşünmek Saçmalığın ta kendisiydi.
Hayallerden kurtulup gerçek hayata dönme zamanıydi artık. Burdan bi an once kurtulmalıydim. Ama ondan önce Arasla konuşmak için son kez şansımı denemeliydim. Burdan kurtulmadan önce ne olup bittiğini öğrenmeliydim Arasın babam denilicek o adamla ne İsi vardı beni ne için burda tutuyor bilmeliydim yoksa hayatım boyunca bu soru isaretleriyle yaşayamazdim.
Salona doğru bir adım attigimda bakışlarını bana doğru çevirmisti. Meraklı bakışlariyla tüm bedenimi süzmüştü. Bakışlarından rahatsız olsamda şu an hormonlarımı dizginlemek zorundaydim. Ciddi bişey konusucaktim sonuçta.
Oturduğu koltuğa yaklaşıp bende yanına oturdum. Hala bakışları üzerimdeydi. Tam ağzını açıp bişey söyleyecekti ki ondan önce davrandım.
"Anlatmiycak misin daha Aras. Neden burdayım ben babamı nerden tanıyosun benden ne istiyorsun."
Bi çırpıda aklimdakilerin hepsini sormuştum. Ben merakla vereceği cevabı beklerken o önüne dönmüş televizyon izlemeye devam ediyordu. Tanrım bu adamın amacı neydi
Beni delirtmek mi
Öyleyse başarmıştı çünkü
Sanki ben yokmuşum gibi kaldığı yerden devam ediyordu. Cevap verme gereği bile duymamisti.
Sinir kat sayım gittikçe artıyordu. Hem beni zorla burda tutuyor hemde bi açıklama bile yapmiyordu pislik herif.
Söylememekte ısrar ediyordu. Ama bilmek hakkımdi. Öğrenmezsem kafayı yiyecektim.
Hangimiz daha inatçı görürüz Aras efendi. Bu işin peşini bırakmiycam!
"Artık ben yokmuşum gibi davranmayi kes Allahın cezası. Buraya geleli 3 gün oldu ve tek bi açıklama yapmadın. Beni niye kacirip bu aptal eve kapattığıni acikliycaksin artık." Diye tüm gücümle bağırdıgimda dikkatini cekmeyi basarmistim sonunda Aras beyin.
"Sen kimsinde bana emir veriyorsun lan. Kimin evinde olduğunun farkında misin"
"Beni bu eve zorla kapatan sensin hatirlatirim ve artık bana bi açıklama yapmak zorundasın Aras Keskin.!"
Ne kadar korkutucu görünsede pes etmeyecektim. Ondan korkmuyordum. Güçlü durmayı ayakta kalmayi öğreneli çok olmuştu. Karşısında ezik gorunmemeliydim.
"Hiç bir şey için zorunda değilim canım ne zaman isterse o zaman açıklarım. Simdi beni daha fazla sinirlendirmeden hemen çık odana."
"Hiç bir yere gitmiyorum" diye bağırıp ayağımi yere vurduğumda gözlerinden çıkan ateş kacmam gerektiğini söylesede hiç bir yere kipirdayamamistim. Bakışlariyla olduğum yere çivilenmistim.
Oturduğu yerden kalkıp saçlarıma yapıştıginda ne olduğunu anlayamadan sürükleyerek merdivenlerden çıkartmaya çalışıyordu. Ağzımdan bir çığlık kopmustu acıyla.
Biraz daha çekerse saçlarım elinde kalacaktı eminim. Saç diplerim sizliyordu.
"Bıraksana beni pislik herif. Canimi acitiyosun. Bırakkkk. "
"Bir kerede laftan anlasan bu hallere düşmezsin ufaklık. Benimle ugrasamiycagini o küçük beynine sok artik"
"Aras.. canı..canımı acı..tıyorsun"
"Bi daha sakın bana emir verme. Burda benim kurallarım geçer. Dinlemedigin sürece cezasını çekersin ufaklık "
Ah tanrım canım yaniyordu. Saç diplerim tarif edilemez şekilde sizliyordu. Odanın kapısını açıp içeriye fırlattigında yere düşmüştüm.
"Rahat dur yoksa canını yakmaktan zevk alırım Miray!"
Saclarimdaki rahatlamayla derin bir nefes aldim ve yerden kalkıp Arasın karşısına dikildim. Nerden geldiğini anlamadigim bir cesaretle Tokatimi Arasın yüzüne geçirdim.
Aman tanrım naptim ben!
Yaptığımdan o an pişman olmuştum ama artık hersey için cok geçti olan olmuştu. Damarıma basmamaliydi.
Yüzüne baktığımda çatılan kaşları,ateş saçan gözleri,titreyen çenesi fırtına öncesi sessizlik gibiydi.
Tüm bedenim buz tutmuştu sanki. Tek kelime edemiyor yerimden kipirdayamiyordum.
"Naptigini zannediyosun lan sen haa nee! Sen kimsinde bana tokat atıyorsun!Bunun bedelini ödeyeceksin!" diyip saçlarımdan tutup yatağa fırlattı.
Odadan çıkıp gittiğinde ne yapmaya çalıştığını anlayamamistım. Bedelini ödeyeceksin derken neyi kastetmişti. Yapacaklarından korkmali miydim
Bir dakika sonra elinde kelepçelerle geri döndüğünde ağzım açık kalmıştı. Kolumdan tutup yatağa yatirdiginda kurtulma çabalarım hiç bir işe yaramıyordu. Hiç bir hareketim onda en ufak bir etki bile yaratmıyordu. Bileklerimi zorla tutup iki yandan yatağa kelepcelediginde sinirlerim tepeme çıkmıştı.
Kahretsin sonunu düşünmeden yaptığım hata şu anda benim aleyhimeydi. Bu şekilde burdan asla kaçamazdim.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen aptal herif. Çöz hemen şu kelepçeleri."
"Benim kurallarıma ve bana karşı gelmemeyi öğrenene kadar böyle kalacaksın. Az önceki yaptığını bi daha denersen o güzel kafanı vücudundan ayıririm emin ol."
Lanet olsun. Sabaha kadar böyle kalamazdim. Sonuclarini düşünmeden sinirle bi hata yapmıştım. Ama oda bunu haketmisti.
Ne olursa olsun o ruh hastasının böyle bir şey yapacağını tahmin etmeliydim.
"Aras çıkar şu kelepçeleri bu şekilde kalamam."
"Umrumda mı sence onu bana tokat atmadan once dusunucektin. Simdi beni daha fazla delirtmeden kapa çeneni ve yat."
Arkasına bile bakmadan çıkıp gitmişti şerefsiz. Bu şekilde olmak çok rahatsizdi. Hareket edemiyor doğru düzgün yatamiyordum. Her şeyi elime yüzüme bulastirmistim.
Pislik...adi...hayvan...şerefsiz...piç herif... gerizekalı diye bağırdım bilmem kaçıncı kez.
Oy ve yorumlarınıza ihtiyacım var lütfen düşüncelerinizi benimle paylaşın :)))
Fırsat buldukça yazıcam sizleri seviyorum YB'de görüşmek üzere 😍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNTİKAM
Chick-Lit-TANITIM- Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı Miray için... Bir tarafta daha doğmamışken kendisini ve annesini terkeden babası,diğer tarafta bir bakışıyla herkesi korkutan tehlikeli ve acımasız Aras! Mirayın hayatı babasının yaptığı bir hatayla değ...
