Sessiz Çığlığım

Benim hakkımda

Terden sırılsıklam olmuş bi halde yine gözlerimi güne araladım. Bu aralar gördüklerim daha çok artmaya başladı. Eskiden sadece haftada bi kere gördüklerim şimdi peşimi bırakmıyor. Sadece gecede kalmayıp nerdeyse bütün gün gördüklerimi düşünüyorum. Gördüklerim dediğime bakmayın ne kabus ne de rüya benim için. Ben demişken kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Duru DORUKAN. Benim hikayem 19 yıl önce ilk bahar aydında çiçeklerle dolu bir bahçede başladı. Annem çiçekleri çok severmiş,babam da annemi. Büyük bi aşkla evlenmiş bizimkiler. Annemin adı Gül,babamın adı Salih DORUKAN.Dediğim gibi büyük bir aşkla evlenmiş annemler. İlk olarak abim Doruk doğmuş. Babam abim doğunca çok sevinmiş. Sürekli kucağında taşır,bazen işe bile gitmezmiş onu sevmek için. Üç yıl sonrada annem bana hamile kalmış. İlk duyduğunda babam sevinmiş ama doktor hamileliğin annem için hayati risk taşıdığını,eğer beni aldırmazsa hamileliğinin  ikimiz içinde kötü sonuçlana bileceğini söylemiş. Babam duyar duymaz anneme beni alrdması için baskı yapmış ama annem "O benim bi parçam eğer onu içimden alırsanız asla ben kendimi toparlayamam. Hep bi tarafım yarım kalır.Asla yüzüm eskisi gibi gülmez Salih. O benim en saf parcam, Durum.Onu benden ayırma." Tabi babamda anneme nasıl hayır diyebilirki kabul etmiş."Gülüm,bak eğer bu karnındaki bebek yüzünden doruk annesiz bende sensiz kalırsam,bunun tek sorumlusu bu bebek olur ve hep onu suçlu tutarım. O yüzden sakın doğumdan sonra bi yere gidiyim deme"demiş anneme. Ve sonra o gün gelmiş. Annem bahçede çiçeklerle oyalanırken birden sancısı başlamış babam bi çırpıda yanına gitmiş.  o arada evdekiker ambulansı aramışlar. Annem ambulansa bindirilirken şu sözleri söylemiş babama "Salih ben gidiyorum. Sen hastaneye gelince sana içimdeki en saf şeyi bırakıyo olacağım. Duruma iyi bak. Kızıma iyibak." Babamlar hastaneye gidince annemin dediği gibi olmuş içindeki en saf şeyi bırakmış. Beni. Ama o gitmiş annem canı pahasına beni doğurmuş ve onun son nefesi benim ilk nefesim olmuş. Bana can veren kadın benim için tüm hayatımdan iki saniyede cıkıp gitmiş.beni asla sevmeyecek olan bi baba ve abiyle bırakıp. Babam  Gülünü soldurduğum için,abimse annesini elinden aldığım için benden nefret ediyor. O gün babam beni kuçağına almamış. Adımı sorduklarımda düz bi ifadeyle"DURU"demiş. Beni hemşirenin kucağından almayıp,abimi kucagına almış ve arkasını dönüp gitmiş. O günden sonrada babam bana babalık hiç yapmadı. Beni sadece parasından mahrum bırakmadı onun dışında herseyden uzak tutu en başta abimle kendisinden.işte bu yüzden bu rüyalar.Babam hep beni şuçlu tutu annemin ölümünden. Her fırsatta yüzüme vurdu yanlızlığımı. Hiç gülmedi,hiç sarılmadı,doruk'a dediği  gibi bana hiç yavrum demedi. Beni benden aldı. Yaşarken öldürdü beni babam. Hep yanlızdım bu güne kadar    galiba bundan sonra da öyle olacak.