Aşkın Karanlık Yüzü#Wattsy2016

bölü 1-küçük bir umut

       Her şey yaz tatilinin son günü başladı.Ben Nazlı hayvan düşkünü (aslında köpek desek daha doğru olur)bir kızım ve Max adında köpeğim var.Köpeğimle vakit geçirmeyi çok seviyorum.Ha birde sevgilim Batu ile.Batu'yla bodrumda tanıştım.Onu ilk gördüğümde etkilenmiştim ondan.Yine bir gün her zaman ki gibi köpeğim Max'i köpek parkına geziye çıkardım.Max ile oyun oynadım ve ona bazı taktikler öğrettim .Yani her şey gayette normaldi.Taki Max'in ayağıma dolanıp (yakışıklı) bir kaykaycının üzerine tesadüfen düşmemle anormalleşti bu normal gün.Kaykaycı neye uğradığına şaşırdı tıpkı benim gibi fakat çocuk cool ve umursamaz tavrını bozmadan ayağa kalkmaya uğraştı.Lakin Max buna izin vermeyerek tasma ipini ayaklarımıza iyice doladı.Kalkmaya çalışınca birbirimize daha çok yaklaştık.Bir ara göz göze geldik.Ben ona hayranlıkla bakarken bir çığlık ve araba fireni sesiyle bozuldu .Max 'e araba çarpmıştı.Şimdi hangi ara yola kaçtı filan gibi düşüncelere kapılacaksınız fakat Max 'i siz henüz tanımamıştınız ki .Max yaramaz , şımarık ve zeki bir köpekti.Yani ipi onlara dolamasıyla tasmadan kurtulup kaçması bir olmuştu maalesef .Her neyse bir şekilde ipten kurtulup yola yola fırladım.Ve Max 'in başucuna çömelip ağlamaya başladım.

"Bence umudunu kaybetme güzel gözlü kız çünkü her zaman küçükte olsa mutlaka bir umut vardır."dedi.'Ne diyor bu düşüncesiz' diye düşünmeden alamadım kendimi.

"Sen nereden bileceksin en çok değer verdiğin şeyin gözünün önünde ölmesini ?"dememe karşılık şöyle dedi;

"Haklısın, senin ne kadar üzüldüğünü bilemem.Çünkü benim hiç bu kadar değer verdiğim bir dostum olmadı ."dedi ve tam giderken arkasında bağırdım;

"Benim adım Nazlı ,söylediklerim için özür dilerim.Peki ya senin adın?"

"Uzay ben."dediği an benim yüzünde manasız bir gülümseme belirdi.Bu çocuk da kimdi böyle?