Aşkın Karanlık Yüzü#Wattsy2016

Bölüm 18-"Sürünsün azcık"

           Dersteyiz.Can yine şakrabanlık peşinde. Ayy seviyorum be ben bu çocuğu.Neyse işte Uzay'la konuşuyorduk.Bir ara nereden çıkarttım bilmiyorum bir kavga çıktı.

"Ya saçmalama bak ben o çocuğa hiçbir şans vermedim tamam mı?"

"Tabi canım tabi.Onun için götünde dolanıyordu değil mi?"

"Ne bileyim ben.Demek ki çocuk korkmuyor, her şeyi göze alıyorsa...Tamam bir ara düşündüm onunla nasıl oluruz diye ama sonra seninle barışmaya karar verdim.Ama böyle yapmaya devam edersen değişebilir de."dediğimde bir ara bir suratı düştü.Sonra bana yaklaşıp;

"Senin sinirliyken çok güzel göründüğünü söylemiş miydim?"dediğinde ona vurdum.Tabi ki tokat vurmadım.Yani koluna falan işte.Sonra gülmeye başladı.Biraz sonra teneffüs zili çaldı.Kızlar yanıma geldi.Tabi ki yine Cansu;

"Kızım ne oluyor size?Barıştığınız dan beri bir kavgalar,bir laf dalaşları."

"Bak Cansu.Uzay'ı  affetmiş gibi görünebilirim ama henüz onu tam affetmiş değilim.Onun için  sürünsün azcık."dedim ve tam da filmlerde ki gibi uzaklara dalıp kötü kötü baktım.Sonra Cansu;

"Nazlı ne yapıyorsun?"dedi şaşkınca.

"Kızım iki dakika bozmasan şaşardım.Hani filmlerde bakıyorlar ya kötü kötü plan yaparken.Onu yapıyordum."deyince kulağa saçma geldiğinden gülmeye başladık.Biraz sonra Uzay geldi.Sanırım biraz üzgündü.

"Nazlı biraz konuşabilir miyiz?"dedi ağlamaklı bir sesle.

"Tabi ki."dedim ve koluna girdim.Sınıfta kimse yoktu.Uzay da sınıfa girmemizle beraber ağlamaya başladı.Ben;

"Uzay sen ağlıyor musun?"dediğimde bana kafasını kaldırıp baktı.Sıraya doğru yürürken ben;

"Hayır burada olmaz birileri seni görürse..."derken Uzay birden sarıldı bana.Ama öncekiler gibi değildi.Sanki beni bir daha asla göremeyecek gibi,sanki beni kaybedecek gibi,sanki ben onu sevmeyecekmişim   gibi.Çok içten sarıldı ve;

"Bu gün çok sever misin beni?Her zamankinden biraz daha çok....Sonmuş gibi,başka günümüz kalmamış gibi.Say ki;aldığım son nefes bu akşam.Seninin,sesimi son duyuşun ve son sevdiğini söyleyişin gibi

....

Yarın yokmuş gibi....Bu gün biraz daha çok sever misin beni?"dedi hala bana sarılırken.Sonra kafasını kaldırıp"sever misin?" der gibi baktı.Ben de ağlamaya başladım.Kafasını omzuma yaslayarak;

"Ben seni her zaman bir gün kaybedecekmişim gibi seviyorum zaten."dedim sıraya oturmuş ikimizde ağlarken.Biraz sonra zil çaldı.Biz öylece uyuyakalmışız tabi.Gözlerimi Can'ın

"Aşk böcükleri yaa."sesiyle açtım.Sıranın başına toplanmış herkes bizi izliyordu.Kafamı kaldırmamla Uzay da uyandı."ne oluyor ya"diyecektim ki Uzay atıldı;

"Çekilin gidin be!Hiç mi uyuyan insan görmediniz!"dediğinde herkes yerlerine geçti.Can hariç.

"Ayy ne tatlısınız siz ya.Bir de burada uyuyakalmışsınız.Siz uyumadan önce ne yapıyordunuz sınıfta tek başınıza!"dediğinde ikimizde şok olduk.Birbirimize bakıp;

"Sen milletin mahremini sorgulamaya utanmıyor musun Can?"dedik bir ağızdan.Tabi ki Can da bizim gibi şok oldu.

"Tamam,gidiyorum,şimdi kelimelerinizi yavaşça başka bir tarafa yöneltin."dedi arka arka yürürken.Can sırasına oturduğunda;

"Sen söylediklerini hatırlıyorsun değil mi?"dediğimde biraz tuhaf oldu.

"Yoo."dedi. Sonra güldü ve;

"Ama senin dediklerini hatırlıyorum."dediğinde yüzüm kıpkırmızı kesildi.

"Ne yani söylediklerini hatırlamıyorsun öyle mi?"dedim hafif gülerek.Sonra;

"Ben de hatırlamadığım için sormuştum zaten."

"Ne yani ne dediklerimi hatırlamıyor musun?"

"Hayır."

"Peki ya kendi dediklerini?"

"Hayır.Sanırım uyumadan önce olanlardan sadece senin ağlayarak bana sarıldığını hatırlıyorum."

"Ben de senin bana dediklerini hatırlıyorum sadece.Ondan sonrası da öncesi de yok."İkimizde har şayi hatırlıyorduk.Sonra ben bu atışmaya son vererek;

"Tamam tamam pes.Ben her şeyi hatırlıyorum."

"Ben de.Her şeyi."