Aşkın Karanlık Yüzü#Wattsy2016

Bölüm 19-"...hep kazık yedim..."

       Dersten çıktık biraz önce.Kafeteryada Can'ın saçmalıklarını izliyoruz-maalesef-.Can'ı kardeşim gibi filan görüyorum.Aynı ben.Ama bazen saçmalıyor.Neyse biz konumuza dönelim.Otururken Uzay geldi.Dersten çıktığımızdan beri onu hiç görmemiştim.

"Biraz konuşabilir miyiz?"dedim daha masaya oturmadan.Boş bir sınıfa girdik.Ben;

"Konuş."dedim normal bir ses tonuyla.

"Ne konuşayım?"

"Bence ne olduğunu gayet iyi biliyorsun."

"Neyi?Artık ne olduğunu söylesen,hiç bir şey anlamıyorum."

"Peki.Neden ağladın.Neyden korkmuştun?Anlat!"

"Haa sen onu diyorsun."

"Evet onu diyorum!"

"Şimdi şey.Babam aradı.Beni artık istemediklerini ve o eve yani evlerine bir daha para istemeye gidemeyeceğimi söyledi.Sonra annemi aradım.Neden böyle bir şey olduğunu sordum.Hani balo günü senin yanına gelmişim ya.Hatta içmişim.Ki ben bunların hiç birini hatırlamıyorum.Babama yetiştirmiş gittiğim bardaki çalışanın biri.O zaman kendi evimde yoktu tabi.İşte bu yüzden babam beni bir daha görmek istememiş.Yani ben bi ara içki koliktim. Bu olaya da çok para gitti tabi.Babam da ne kadar zengin olursa olsun paragöz bir adamdır.Yani anlayacağın babam bana para harcamak istemiyormuş.Oldu mu?"dediğinde ona sarıldım ve;

"Ben..ben özür dilerim."dedim ve derin bir nefes alıp devam ettim,

"Anneni özlediğin için miydi bu kadar göz yaşı?Beni kaybetmekten korkmanın sebebi bu muydu?"dediğimde geri çekildi.Gözlerimin içine bakıp,

"Beni bırakmayacaksın,öyle değil mi?"dedi gözleri dolarken.

"Bak.Ben ne zaman birine güvensem hep canım yandı.Ne zaman biriyle yakınlaşsam hep kazık yedim ben.Ama sen..sen beni sevdin.Bana güvendin.Tabi bende sana öyle."dedim ve ona yaklaştım.Burun burunayken,

"Yani ilk defa biri bana ben birine gerçekten aitim ve bunu hissedebliyorum."dedikten sonra beni öptü ve;

"Sen bana aitsin."dedi ben de gülümseyerek,

"Sen bana aitsin."dedim.Birden kapı açıldı.Hemen geri çekildim.Gelen Alev'di.Ne kadar hızlıca geri çekilsek de bizi görmüştü.Normal olarak sinirlenip gitti.Ben tek kaşımı kaldırmış sinsice kapıya bakarken Uzay;

"Evet nerede kalmıştık yavrum."dedi gülerek.

"A-aa öküze bak be."dedim ve kollarını çekmeye çalıştım. Mübareğinde ne güçlü kolu varsa bir türlü kurtaramadım kendimi.Biraz sonra dışarıya çıktık.Ben yukarıya doğru toplanmış eteğimi aşağıya doğru indirerek düzelttim.Uzay ise yakalarını düzeltti ve yanıma yanaşıp belime elini koydu ve yürümeye devam ettik.Sonra Rüzgar'ı gördüm dolabımın yanında.Aslında dolabıma gitmiyordum ama tesadüfen oradan geçiyorduk.Sanırım beni bekliyordu.Dolaba dayanmıştı.Bizi görünce düzeldi ve üstünü başına bir kere bakıp kafasını kaldırdı.Uzay Rüzgarı görünce bozulur gibi oldu ama sinirlendiği belliydi.Yanına gitmemizle Rüzgar;

"Ben birine aşık oldum."dediğinde Uzay'a baktım.

"Sen ne diyorsun lan?!!"diye çıkıştı tabi ki Uzay.

"Tamam sakin ol Uzay.Önce bi dinleyelim,anlayalım derdini."dedim Uzay'ın kolundan tutarken.

"Ben Alev'e aşık oldum."dediğinde başımdan aşağıya kaynar sular indi resmen ve bundan dolayı birazcık ani ve sert bir tepki verdim;

"Ne?Sen ne dediğinin farkındasın değil mi?Bak o çok kötü ve sana göre değil.İnan.Ayrıca sen ona layık değilsin.Ya sen nasıl benden sonra o sürtüğü sevebilirsin ha?"derken Uzay beni tutuyordu.Ben bağırmaya devam ettim;

"Ya yeter nedir benim bu kızdan çektiğim.Ya Uzay bırak bırak ben bu çocuğa dalarım."diye bağırırken Uzay Rüzgar'a bir kaş işaretiyle gitmesini söyledi.Rüzgar da koşarak gitti.

         Son zil çalmıştı.Yani çıkış zili.Çantamı toparlayıp sınıftan çıktım.Motorun yanına gelince durup kaskımı taktım.Tam motora binerken bir el belime dolandı.Belimdeki ele baktım.Bu el Uzay'ın değildi.Çünkü onun elinde bir dövme var ama bu elde yok. Kaskı çıkarttım yavaşça ve çıkarttığım kaskı kim olduğunu bilmediğim kişinin kafasına geçirdim.Kaskı vurduktan sonra arkamı döndüm.Bu Can'dı. Eyvah!Can'ın kafasına kask mı geçirdim ben az önce?Gerçekten çok zekiyim ya.Ne yapacağım diye düşünüyordum ki Can;

"Ne yapıyorsun kızım yaa?"diye çıkıştı bana.

"Ya tamam atar yapma bana.Seni sapık filan zannettim."

"Ben de seni korkutmak için yaptım ama kendini böyle savunacağını düşünemedim.Neyse ya boş ver de beni kaldır bi." dedikten sonra Can'ın elinden tutup kaldırdım.Kalktıktan sonra saçlarını geriye doğru savurdu.Saçları çekilince kafasının kanadığını gördüm ve;

"Çok acıyor mu?"

"Yo hayır, neden?"

"Kafan kanıyor da ondan."

"Neee???!!!!Ne demek kafan kanıyor.Hemen bana bir ayna ver."dedi telaşlıca. Çantamdan çıkarttığım küçük aynayı kafasına tuttum.Sonra saçlarını eliyle havaya kaldırıp yüzüne tuttuğum aynaya baktı.

"Vav. Hep kafamda bir yara izi olsun isterdim.Çok havalı."dediğinde gülmeye başladım.

"Sakın bana vurduğunu kimseye söyleme.Kavga ettim diyeceğim."