Aşkın Karanlık Yüzü#Wattsy2016

Bölüm 11-Tanışma faslı

 Saat 07.00.Uzay'ın ailesinin evine geldik.Şimdi Uzay kapıyı çaldı.Kapıyı siyah küt saçlı, mavi gözlü ,uzun boylu güzel bir kadın açtı.Muhtemelen annesiydi.Zaten evde böyle güzel bir hizmetçi varsa Uzay bir daha bu eve gelemez.Ne var?Ben kıskanç bir kızımdır.

"Hoş geldiniz."dedi annesi tuhafça.İçeriye girmemiz için eliyle işaret etti.Kapının ardında babası bizi güler yüzle karşılasa da annesinin verdiği tuhaf korku hissi hala vardı.Babası biraz kısaydı ama gözleri annesininkiyle aynıydı.Aynı Uzay'ın gözleri gibi.

İçeriye geçtik.Küçük bir aile olmalarına rağmen -ki Uzay da ayrı evde kalıyor- kocaman bir masa vardı salonun bir köşesinde.Masa donatılmıştı.Zaten kapıdan girince anlaşılıyordu içeride bir ziyafetin bizi beklediği.Masaya geçip yemeğe başladık.Biraz sonra annesi sorular sormaya başladı bana.Mesela;

"Nerelisin?Nerede oturuyorsunuz?Buraya neden geldiniz?Uzay'la ne zaman tanıştınız.Aynı sınıfta mısınız?"gibi bunaltıcı sorulardı bunlar.Uzay tam yanımda oturuyordu.En son annesi bir soru sordu ki;

"Sen esrar yada içki kullanıyor musun?"dedi.Benim muhtemelen yüzüm kızardı.Ardından kalbim hızlıca çarpmaya başladı.Uzay bunu fark etti ki elimi sıkıca tutup;

"Biz artık gitsek iyi olur."dedi annesine dik dik bakarken.Annesi sofrayı topladığı için bizi babası yolcu etti.Kapıdan çıktık Uzay'la ve;

"Asiye'nin kusuruna bakma sen kızım.Ben onun yerine senden özür diliyorum."dedi nazikçe Fikri bey.

"Önemli değil.Gerçekten."dedim ve Uzay'ın evine gitmek için arabaya bindik.Hava kararmak üzereydi Uzay'ın evine vardığımızda.Eve girdik.Küçük iki katlı tatlı bir evi vardı.İçeriye girip biraz etrafa göz gezdirdikten sonra gözüme güzel ama boş bir çerçeve takıldı.Dayanamayıp;

"Bu çerçeve neden boş?"dedim meraklıca

"Çünkü henüz o çerçeveye layık bir yüzle fotoğrafım yok."dedi laf sokar gibi.Ben de;

"O zaman bir fotoğraf çekinelim."dedim kendime güvenerek ve Uzay'ın cebine elimi atıp telefonunu çıkarttım.Yanak yanağa bir kaç poz dan sonra göz göze geldik.Ardından öptü beni.Sonra geri çekilip koltuğa bağdaç kurarak oturdum.Uzay telefonu elimden alıp fotoğraflara biraz baktıktan sonra ;

"Bu olsun."dedi.Beni öptüğü fotoğrafı seçmişti.Gerçekten de en güzeli oydu.Derken babam aradı.;

"Çok geç oldu neredesin sen?"dedi

"Yarım saate evdeyim."dedim oflayarak.Telefonu kapadıktan sonra Uzay;

"Gidiyor musun?"dedi dudaklarını büzerek

"Yapma bunu bana yalvarırım."dedim.Ardından bana doğru yaklaştı.Sonra biraz daha.

"Uzaaay."dedim biraz gülerek.Sonra Uzay aynı şekilde;

"Neee?"dedi.Sonra üzerime binercesine kucağıma çöktü.Sonra iki eliyle yanaklarımı tutup beni öptü.Ben geri çekilerek;

"Artık gitmeliyim lütfen yapma."dedim yalvarırcasına ve bir kez daha öptüm onu.Sonra çantamı alıp;

"İyi geceler sevgilim."dedim

"Sana da iyi geceler prenses."dedi ve ben kapıdan çıktım.