Ik, een draak?! 2: Drakenvangers

H7: Beschuldigd

'Beschuldig je mij nu van Jonathans vergiftiging!' riep Annabelle overstuur. 'Ik geef je nergens de schuld van Annabelle' zuchtte ik en leunde tegen de grote eikenboom. Bor lag in het Zuiden en was dus één van de warmste streken van de archipel. De zon scheen op mijn bleke huid en maakte Annabelle's gezicht er nog roder uitzien.'Wat doe je dan!' schreeuwde ze.'Het is niet omdat ik in het bezit ben van een Zilveren dood dat ik Jonathan vergiftigd heb! Of dat ik gif aan die groep mensen gegeven heb!'.'Misschien heb je het onbewust gedaan' zei ik.'Verkocht aan een onbekende misschien?'.'Ik verkoop geen gif!' snauwde ze. Gelukkig waren we alleen dacht ik. Ze ging echt flink te keer.'Heeft er misschien nog iemand anders toegang tot Hope's stal?' vroeg ik.'We doen die stallen niet op slot' snauwde ze.'Je zei zelf dat draken liever vrij zijn! We laten de stallen altijd los, iedereen kan naar binnen zijn gegaan!'. Ik zuchtte en keek naar de heldere blauwe hemel.'Zeg het me als je iets verdachts ziet oké?'. Ik transformeerde naar een half-draak en vloog weg.

'Hey' zei ik en ging het huis binnen. Drake lag op 1 van de steunbalken van het dak en pa was in Barks aan het werk.'Hoe was het bij Annabelle?' vroeg Drake.'Ze ontkende het, zoals verwacht' zuchtte ik.'En wat ga je daaraan doen?' vroeg hij en hing ondersteboven aan de balk. Ik haalde mijn schouders op.'Wat kan ik doen?'. 'Euh, ze opsluiten' zei Drake.'Ze heeft een onschuldige jongen vergiftigd en een draak ontvoerd'.'Dat weten we niet zeker' zei ik en ging aan tafel zitten. Drake rolde met zijn ogen.'Hoe groot is de kans dat iemand anders het was. Het is niet dat zomaar iemand een Zilveren dood kan temmen'. Hij maakte handgebaren zodat hij zijn evenwicht verloor en viel.'Aw' zuchtte ik en stond op.'Gaat het?'. Drake kwam klauterend recht.'Aaah' zuchtte hij. 'Kom, dan heel ik het wel even' zei ik toen ik zag dat er bloed uit zijn hoofd kwam.'Dat lijkt me best' zuchtte hij en zette zich aan tafel. Ik legde mijn hand op zijn hoofd en heelde zijn wonde. 'Je moet dan ook niet op die balken hangen Drake'.'Je klinkt als een moeder' zei Drake en keek even verbaasd voor zich uit. Dan stond hij op en keek me aan.'Krusha, je klinkt als een moeder' zei hij en pakte me bij mijn armen.'Ja, ik heb je gehoord hoor' zuchtte ik en ging naar de keuken om mijn handen te wassen.'Weet je niet wat dat betekent dan?' vroeg Drake met grote ogen.'Wat betekent het dan?' vroeg ik lachend.'Dat ik belachelijk aan het doen ben'.'Dit is een ramp' zuchtte Drake en ging aan tafel zitten.'Een absolute ramp'.'Drake, zeg gewoon wat er is' zuchtte ik en ging naast hem zitten.'Je bent...Euh...Je bent...' stotterde hij.'Wat!' riep ik.'Je bent zwanger!' riep Drake.'Wat?!' riep ik en stond op.'Dat, of je gaat binnenkort eieren leggen' zei Drake.'Waarom denk je dat?' vroeg ik met grote ogen.'Omdat dat zo is bij Zwarte schaduwen als je je als een moeder gedraagd' zei Drake.'Ik kan niet zwanger zijn' zuchtte ik.'Dat is onmogelijk'.'Niet onmogelijk blijkbaar' zei Drake.'Je bent absoluut zwanger'. Ik zuchtte en plofte neer op een stoel. Kronos kwam binnen.'Hey jongens, ik...'. Hij keek me verbaasd aan.'Wat is hier aan de hand. Drake ging naast Kronos staan en fluisterde iets in zijn oor.'Wat?!' riep Kronos en kwam voor me staan. Hij legde zijn hand op mijn buik en deed zijn ogen dicht. Zijn handen begonnen te gloeien, het voelde vreemd aan. Hij opende zijn ogen en keek me aan.'En?' vroeg ik. 'Je gaat binnenkort eieren leggen Krusha'