Ik, een draak?! 2: Drakenvangers

H8: Eieren

Ik zat op mijn kamer voor me uit te staren.'Gaat het een beetje?' vroeg Drake.'Ik kan elk moment eieren gaan leggen' zei ik.'Ziet het eruit alsof het gaat?!'.'Sorry dat ik het vroeg' zei Drake stil.'Wat doe je nou?'.'Hierheen' snauwde Kronos en gooide Harred op de grond.'Krusha, waarom doet je broer zo tegen me?' vroeg hij toen hij rechtkwam. Drake pakte Harred bij zijn kleren en drukte hem tegen de muur. Hij en Kronos begonnen te blazen en te grommen maar ik reageerde niet.'Krusha, help!' riep Harred.'Jij moet van ons zusje afblijven' snauwde Drake. Kronos pakte het over en keek hem kwaad in de ogen.'Jij klootzak' snauwde hij.'Wat heb ik in hemelsnaam gedaan?!' riep hij.'Laat hem los' zei ik stil.'Krusha, hij...'.'Laat hem los!' schreeuwde ik. Ze lieten Harred meteen los en werden helemaal stil.'Laat ons alleen, nu' snauwde ik. Ze gingen met gebogen kop naar beneden en sloten de deur achter zich.'Waar ging dat over?!' riep Harred.'Er is iets gebeurt' zei ik stil.'Ga maar even zitten'

'Wat zei je vader?' vroeg Harred verbaasd.'Die weet het nog niet' zei ik stil.'En ik ben ook niet van plan het hem te vertellen'.'Krusha, dit is iets wat we niet aankunnen' zei Harred.'Hij moet het weten'. Ik keek hem aan.'Nee, dat moet hij niet' zei ik.'Kronos zei dat ik eieren leg, hij zal er dus niks van merken. En als ze uitkomen, geven we ze weg. We kunnen ze niet houden'. Harred zuchtte en keek voor zich uit. 'Als dat is wat je wilt, doen we het zo'. 'Fijn dat je het met me eens bent' zei ik en knuffelde hem.'Je weet dat we moeten stoppen met...'.'Ja, ik weet het' zei Harred onderbrekend.'Anders dan krijgen we dit'.'Inderdaad' zuchtte ik en wreef over mijn buik.'Dit is het beste voor iedereen'

Ik opende langzaam mijn ogen en voelde de koele ochtendlucht op mijn huid. Ik ging verward recht zitten. Ik zat in een donkere grot in het bos. Verward vormde ik een vuurbal in mijn hand en keek verbaasd voor me. Daar stond een groot nest vol eieren. Het was op draakformaat gebouwd en er lagen 7 eieren in. Die waren van mij dacht ik. Ik had ze gelegd in de nacht als de Zwarte schaduw die ik was. Ik zuchtte en pakte een ei vast. Het had de grootte van mijn hoofd en was roetzwart. Dat waren ze allemaal. Eentje was veel kleiner dan de anderen. Ik pakte verward het ei vast.'Hey kleintje' zei ik stil.'Jij bent wat kleiner dan je broers en zussen, niet?'. Het ei lichtte op en ik voelde het kindje bewegen. Ik was een moeder... Langzaamaan kwam het zonlicht tussen de varens de grot in. Ik legde het ei terug en ging naar buiten. Het was middag! Ik moest naar huis en naar de hoofdacademie voordat iemand zou merken dat ik weg was.