Ik, een draak?! 2: Drakenvangers

H20: Ouderlijke band

Pov Harred
'We zijn er' zei Drake en vertraagde. Ik keek naar het eiland dat voor ons lag. Het was nauwelijks bebost en de basis was dus duidelijk zichtbaar. Overal waren kleine gebouwen en hutten. Waar je ook keek stonden wachters en waren draken opgesloten. Ik slikte. Geen bos, geen beschutting. We landden dicht bij de kust, ver van de basis. Ik zette Lucas op de grond en hij begon meteen te snuffelen.'Hoe weten we waar ze zit?' vroeg ik. Drake en Kronos keken elkaar lachend aan en keken toen naar Lucas.'Oh nee' zei ik. 'Nee, nee, nee'. Wat later zaten we Lucas achterna in het vijandige kamp. 'Ik vind dit nog steeds een slecht idee' fluisterde ik.'Een jong vind altijd de weg terug naar zijn ouders' fluisterde Drake.'Dit is onze beste kans'.'En je zei zelf dat hij de oplossing is' zei Kronos stil. Ik zuchtte.'Ik ook altijd met mijn grote mond'. Uiteindelijk kwamen we bij een klein gebouwtje aan de rand van het kamp. We hadden de meeste wachters weten te ontlopen en de andere tijdelijk uitgeschakeld.'Weet je zeker dat het hier is?' vroeg Drake. Lucas krapte aan de deur en jankte.'Jep het is hier' zei ik en pakte hem snel op. De deur was los en ik duwde hem langzaam open.'Krusha?'. Ik keek de kamer rond. Er stond een groot nest met daarin eierschalen. Lucas rende erheen en begon het te besnuffelen.'Ze is hier zeker weten geweest' zei Kronos.'Maar ze is hier nu niet meer ofwel?' zei Drake.'We moeten haar vinden'. Ik zuchtte en pakte Lucas op. 'Wat denk je ervan? Zin om je mama te zoeken?'.'Ik wil mama!' bromde hij. 'Ik...Ik kan hem verstaan' zuchtte ik. Lucas begon rond te lopen en ik keek verward naar Drake en Kronos.'Ik kon hem verstaan!'.'Je bent zijn vader' zei Kronos.'Misschien bestaat daar een speciale verbinding tussen ofzo'.'Kan pa ons ook verstaan als wij draken zijn dan?' vroeg Drake.'Want dan heeft hij al te veel gehoord'.'Het zou kunnen' zuchtte Kronos en pakte Lucas op. 'Kan jij met je papa praten kleintje?' vroeg hij lachend en op kinderachtige toon. 'Ja!' bromde hij en sprong weer op de grond. Hij keek me met grote ogen aan.'Ik wil mama!'.'Als je haar kan vinden, is ze helemaal voor jou' zei ik. Hij stak zijn snoet in de lucht en sloot zijn ogen.'Hebbes!'. Hij spurtte naar buiten en we renden achter hem aan. Het duurde niet lang of we vlogen achter hem aan over de oceaan.'Waar ga je heen Lucas?!' riep ik.'Mama!' riep hij en bleef doorvliegen.'Hij is erg zeker van zijn stuk' zei Kronos.'Een beetje te zeker, niet?' vroeg ik.'Hij weet wat hij doet' zei Drake.'Hij is vandaag geboren' zei ik verbaasd.'En daarom is zijn band met zijn ouders zuiver en sterk' zei Kronos.'Niet zoals die van ons met onze ouders'. Ik zuchtte en bedacht me dat hun vader hen jarenlang had willen doden en dat hun moeder hen had achtergelaten.'Daar is mama!' riep Lucas en versnelde. Ik zag in de verte een blauwig eiland liggen. Daar was het, daar was Krusha.