Ik bekijk Chris die roerloos naast het bankje staat. Plotseling valt mijn oog op zijn verbonden hand. Als in een reflex schiet mijn hand naar de zijne toe en voorzichtig pak ik het vast.
"Wat heb je gedaan?" vraag ik nog steeds fluisterend. Chris kijkt weg als ik mijn blik op hem richt en ik sta op. Langzaam laat ik zijn hand los en ik pak zijn gezicht vast, zodat ik hem kan dwingen naar mij te kijken.
"Wat heb je gedaan?" herhaal ik mijn vraag, nog steeds fluisterend, terwijl ik hem diep in zijn ogen kijk. Weer gaat mijn hand naar de zijne en ik pak het vast, terwijl ik naar hem blijf kijken.
"Heb je gevochten?"
Chris schudt zijn hoofd. "Wat dan wel?!" Mijn stem schiet uit en ik kijk Chris verdrietig aan. Hij glimlacht zwakjes.
"Ik heb een boom geslagen. Meerdere malen."
"Waarom?" Mijn stem is nog zachter dan daarvoor en Chris zakt op het bankje. Langzaam ga ik naast hem zitten en streel over één van zijn verbonden handen, terwijl ik hem aan blijf kijken.
"Het verlichte de pijn in mijn hart. De pijn die ontstond toen jij zei dat het een vergissing was."
JE LEEST
Life changes
RandomJuliëtte heeft een probleem waar maar een paar mensen mee kunnen helpen. Eén van de mensen heeft een zoon. Die bij haar op school zit. Ze benadert hem alleen uit zorg voor haar broertje, maar wat als haar gevoelens mee gaan spelen? Wat als ze in de...
