"Een poosje geleden las ik een boek: 'Eerste kus' van Jeanette Molema. De hoofdpersoon schrijft een liedje nadat een jongen haar voor de eerste keer kuste. Ik snapte het niet. Nu wel.
Kan het zijn
dat ik je nog nooit eerder heb gezien.
Echt gezien.
Je ogen en je handen
spreken een taal, een nieuwe taal die ik niet ken.
Uit de verte zie ik je lopen, lachen, bewegen.
Als je me aankijkt
Pak je elke keer een stukje van mijn hart
Een klein stukje dat ik niet meer herken.
Je breekt het in stukjes
Het versnippert in de wind en waait weg
Ik weet niet waar naartoe.
Toen ik je dat eerste berichtje stuurde, wist ik wie je was. Ik dacht te weten wie je was, maar over tijd merkte ik dat ik het fout had. Zo fout. Ik begon je leuk te vinden toen op het feest. Ik werd verliefd op je die avond met de roeiboot, hoewel ik dat ontkende. En ik denk dat ik van je ging houden op het moment dat je me kuste. Ik had mezelf een lange tijd geleden belooft om mijn eerste kus aan mijn verloofde te geven. Half belooft. Maar jij steelde het. Die ene kerel waarop ik niet boos kon worden, omdat ik simpelweg van hem hield, steelde mijn eerste kus. Met die kus gooide je alles in mij overhoop. De laatste gedachtes en dingen die ik deed die nog normaal waren, gooide je overhoop met één simpele handeling. Je hebt mijn hart gestolen."
JE LEEST
Life changes
SonstigesJuliëtte heeft een probleem waar maar een paar mensen mee kunnen helpen. Eén van de mensen heeft een zoon. Die bij haar op school zit. Ze benadert hem alleen uit zorg voor haar broertje, maar wat als haar gevoelens mee gaan spelen? Wat als ze in de...
