Nadenkend loop ik het huis uit. Nadat Sanne haar advies had gegeven, was ik nog een lange tijd gebleven. Even blik ik de straat over.
"Het huis van Juul is rechts." Ik kijk om naar San, die in de deuropening staat, en glimlach. Snel begin ik naar het huis van Juul te lopen, niet echt wetend waarom. Ik klop een paar keer op de deur, maar krijg geen reactie. Zacht druk ik tegen de deur en gelijk schiet het uit het slot. Ik loop de gang in en roep: "Iemand thuis?"
Ik hoor wat gestommel en dan komt Patricia de gang in. "Chris." zegt ze verbaasd. Ik knik en vraag dan: "Is Juul er?"
Patricia fronst even haar wenkbrauwen en kijkt me kort, peilend aan.
"Nee. Ze kwam daarstraks thuis, maar verliet het huis bijna meteen weer. Hoezo?"
"Weet je waar ze zou kunnen zijn?" vraag ik snel om Patricia's vraag niet te hoeven beantwoorden.
"Het park." Ze gebaart naar rechts en ik knik begrijpend. Terwijl ik mijn hand opsteek, draai ik me om en loop door de deur. Zodra ik buiten ben, versnel ik mijn pas en binnen een minuut ben ik in het park. Langzaam kijk ik het park door en zie dan een gestalte bij het water op een bankje zitten. Gelijk weet ik dat het Juul is. Langzaam zet ik de eerste stap naar het bankje en de passen daarna volgen elkaar steeds sneller op. Totdat ik naast het bankje sta.
"Juul?"
Het meisje kijkt op en ik zie dat ze gehuild heeft. "Chris." fluistert ze breekbaar en bij dit aanblik breekt voor de tweede keer vandaag mijn hart.
JE LEEST
Life changes
AlteleJuliëtte heeft een probleem waar maar een paar mensen mee kunnen helpen. Eén van de mensen heeft een zoon. Die bij haar op school zit. Ze benadert hem alleen uit zorg voor haar broertje, maar wat als haar gevoelens mee gaan spelen? Wat als ze in de...
