Ik hou van jou (Compleet)

Hoofdstuk 24

Dit hoofdstuk draag ik op aan lollytjeuh omdat ze echt leuke comment geeft, bedankt!                       Het spijt me heel erg dat het zolang geduurd heeft! (school..., weinig inspiratie....)                                 Nogsteeds bedankt voor al jullie leuk en lieve comments en jullie votes!                                                 En zeker nog altijd het boek van unstoppablexo lezen (Guilty !) en misschien voten en commenten? 

♥Jolien♥

----------------------------------------------------------------------------------------------------

'Oh sorry ik wist niet dat jullie, euh, sorry', zegt hij en doet de deur terug dicht. Met een rood hoofd zit ik rechtop in zijn bed, ik zit naast hem, naar de deur starend. Oh wat is dit erg, die ga ik nooit meer kunnen aan zien zonder rood te worden. Ik draai mijn hoofd en kijk Kyle aan, hij glimlacht naar me terwijl hij zijn schouders op haalt. Niet zoveel later liggen we allebei plat van het lachen, we worden verstoord in onze lachbui door mijn gsm die afgaat. Ik rol met mijn ogen en zie dat het mijn moeder is.

'Heey', zeg ik.

'Hee lieverd, kom je naar huis, je vader is er ook', bij het woord 'vader' slik ik een keer, 'ik vind dat we moeten vertellen tegen hem wat er aan de hand is.'

'J-ja ik kom eraan', mompel ik en druk mijn moeder weg.

'Ik moet gaan', zeg ik zachtjes, 'naar huis, we gaan het nieuws over mijn toestand vertellen tegen mijn vader', ik slik opnieuw terwijl mijn ogen zich vullen met tranen, waarom? Waarom huil ik zo vaak tegenwoordig? Ik begrijp mezelf niet meer, vroeger deed ik het nooit! 

Ik voel twee sterke armen die zich rond mijn middel slagen en me zachtjes naar achter trekken zodat ik tegen hem aan lig. Hij geeft me een kusje op mijn hoofd terwijl ik met zijn vingers speel die zich rond mijn vingers vlechten. Er ontsnapt een kleine zucht vanuit mijn mond. 'Ik moet gaan', zeg ik. Ik maak me los uit zijn armen en draai me om. Er komt een zwakke glimlach over mijn lippen.

Met zijn hand strijkt hij een haar achter mijn oor en geeft me nog een kusje op mijn mond. Ik glimlach tegen zijn lippen, waarvan hij ook glimlacht. 

'Ik zie je nog wel, het zijn bijna examens, word veel leren', zeg ik.

'Je hebt gelijk, dinsdag is het eerste al.'

Ik knik. 'Moet ik meegaan naar beneden?' vraagt hij.

Ik schud mijn hoofd. 'Nee hoeft niet, ik ken de weg.'

'Oké, is goed anders roep je me maar', zegt hij lachend. Ik lach terug, zwaai naar hem en loop de kamer uit, ik zie Kean niet meer, mooi. Ik neem mijn fiets en rijd richting huis. Na een tijd zonder gedachten gezeten te hebben komt mijn huis al in zicht. Ik zucht als ik inderdaad twee auto's op de oprit zie staan, dat is wel vaker zo, maar de ene auto is van mijn vader. Ik adem diep in en leg mijn fiets in de garage. Voorzichtig open ik de voordeur en wandel naar binnen, naar de keuken, het eten staat al op tafel. De keuken verspreidt een lekkere geur van vers gemaakte spaghetty. Ik begroet mijn moeder en zus en mijn vader, maar hem stuur ik nog een van mijn blikken. Ik snap niet waarom mijn moeder het uithoudt met hem, hij is er nooit! Mijn woede neemt toe naarmate ik hem hier zie zitten in de keuken, aan tafel, bij mij familie, en doet alsof er niets gebeurd is tussen ons! Ik zucht en neem ook plaats aan de tafel. Ik schep spaghetty op mijn bord en begin er wat in te prikken, ik heb nog helemaal geen honger en er hangt een stilte in de ruimte. Ik zucht opnieuw.

'Dus Alex, wil je wat vertellen tegen je vader', begint mijn moeder.

'Nee', zeg ik, ze weet dat we niet echt een geweldige relatie samen hebben maar ze weet niet dat ik word geslagen of wat dan ook, dat heb ik haar nooit durven vertellen en ik weet niet of ik het ooit zal durven, misschien vlak voor ik sterf, misschien ook niet. Daarbij heb ik echt geen zin om mijn vader, of toch de persoon die zich zo noemt, te vertellen wat ik heb, ik wil het niet, ik weet niet wat zijn reactie zal zijn en het interesseert me ook niet, hij zit niet met me in en hij heeft geen recht op die informatie! Voor dat mijn moeder dat vroeg heeft ze mijn zus eerst nog even naar boven gedaan en haar in bed gelegt. In die tijd zat ik met mijn vader alleen in de kamer maar er is gelukkig niets gebeurd.