Ik hou van jou (Compleet)

Hoofdstuk 11

*POV Kyle* 

Ik rijd terug naar huis. Ik kan nog altijd niet geloven wat er allemaal gebeurd is, eindelijk heb ik wat tijd om alles op een rijtje te zetten, of toch tot thuis. Stiekem hoop ik dat Luke en Sandra weg zijn, ik ben echt nog moe en zou graag nog wat slapen. En bovenal heb ik geen zin om naar het koppeltje te zitten kijken. Ik rijd voorbij huizen en kinderen die op straat aan het spelen zijn. Waar is die tijd gebleven. Ik denk nog even terug aan gisteren avond, gewoon even denken wat er nu eigenlijk allemaal gebeurd is.

Het was er echt heel gezellig en gingen we een spel spelen. Alex moest met me zoenen en dan op die avond hebben we het nog een keertje gedaan. Ik had het echt met heel erg veel moeite gevraagd, ik was verbaasd dat ze instemde ik had echt verwacht dat ze boos op me zou worden. Die kus, het was de beste die ik ooit gehad heb. Het is niet dat ik het al zo vaak gedaan heb maar deze was zo anders dan die van mijn ex.... Dit was gewoon veel beter en nu voel ik nog meer voor haar. Ik zou er echt alles over voor hebben om met haar samen te zijn of zelfs alleen nog een kus van haar te krijgen. Ik zucht, dat zal toch niet meer gebeuren, ze had alcohol op, waarschijnlijk weet ze er niet veel meer van. En dan daarnet was het wel fijn dat ze bij me kwam liggen. Ik krijg spontaan een kleine glimlach op mijn gezicht.

Ik gooi mijn fiets terug de garage in en loop naar binnen. Het is opvallend stil en ik loop naar de logeerkamer om te kijken of ze hier nog zijn. Ik klop zacht op de deur, geen antwoord. Ik open de deur zachtjes en ik zie ze onder het deken liggen met hun ogen dicht, ze slapen dus. Het is echt schattig hoe mijn beste vriend daar bij Sandra ligt. Haar hoofd ligt op zijn borstkas en zijn hand ligt om haar heen geslagen. Wat nu? Wakker maken of laten liggen. Ik laat ze maar even liggen, dan heb ik er toch geen last van. Ik glimlach bij die gedachte, wat voor een vriend ben ik. Ik grinnik en sluit de kamerdeur terug. Mijn broer is niet thuis dus ga ik maar naar beneden om wat eten uit de keuken te halen, ik begin toch wel honger te krijgen. Ik denk even na wat ik kan maken, ik zal anders pannenkoeken bakken, dan kunnen die twee andere ook nog wat mee-eten. Sinds mijn vader gestorven is en mijn moeder zo veel werkt heb ik moeten leren voor me zelf te zorgen omdat mijn broer ook niet altijd thuis kan zijn. 

Na een dik kwartier zijn de eerste pannekoeken klaar en hoor ik al wat gestommel boven. Zouden ze gemerkt hebben dat ik weg was en Alex ook thuis is? Ik denk van niet. 

'Ik ga even kijken waar de rest zit', hoor ik Luke roepen tegen Sandra. Nee, hij weet dus niet dat Alex weg is. 

Ik hoor de trap kraken en mijn vriend verschijnt in de deuropening.

'Dag keukenprinces', grapt hij. Ik rol met mijn ogen en lach mee. 

'Goed geslapen doornroosje?' vraag ik.

Ook hij rolt met zijn ogen en lacht.

'Waar is Alex?' 

'Ik heb ze bijna een uur geleden naar huis gebracht', vertel ik hem, 'ze moest naar huis.'

'Meen je dat nu?' 

Ik knik. 'Ja en ik wou jullie daarnet niet wakker maken dus ging ik maar pannekoeken bakken, ik had honger en dacht aan mijn vrienden', ik knipoog.

'Ik zal Sandra even halen', zegt hij.

'Ja is goed.'

Ik hoor hem de trap terug oplopen en wat tegen Sandra mompelen. Iets later is het deeg op en komen de twee naar beneden. We eten Ons middag- en ochtend eten en dan besluiten mijn vrienden om maar gewoon naar huis te gaan.

'Bedankt Kyle dat we hier mochten blijven', zegt Luke.

'En voor de pannekoeken', vult Sandra aan.