Ik hou van jou (Compleet)

Hoofdstuk 4

Ik word wakker en hoor vaag een geluid, niet het geluid van mijn wekker maar een stem. Ik open zacht mijn ogen en knijp ze terug dicht, de zon doet pijn. In dat ene moment zag ik een figuur aan het uiteinde van mijn bed staan. Als ik nog een poging doe om mijn ogen open te doen kijk ik recht in de glinsterende blauwe ogen van mijn moeder! In geen tijd spring ik op uit mijn bed en druk me tegen haar aan. Ik kom boven haar uit met mijn 1.85m en zij heeft maar een lengte van 1.65m. 'Ik heb je gemist', breng ik uit zover het mogelijk is. Ik zit met mijn gezicht in haar boezem gedrukt. 'Ik jou ook jongen', zegt ze, 'hoe gaat het?'

'Het gaat goed en met jou, ik vind toch dat je minder moet werken, we hebben alles wat we nodig hebben', zeg ik meteen, zo sneller ze het weet 't is te beter. 'Met mij is het ook goed en zeker nu, nu dat ik terug bij mijn twee jongens ben. Als ik minder werk, hebben we veel te weinig geld, dat gaat toch niet', zegt ze spijtig. 'We maken het prima, met jou is alles altijd beter, alsjeblieft mam', smeek ik bijna. 'Ik denk erover na maar ik kan je nog niets beloven', zegt ze alweer. Maar ik weet dat het waarschijnlijk toch niet zal zijn. Ze belooft meer dan ze kan nakomen. 'Ik laat je even met rust, zodat je je kan klaarmaken', zegt ze en loopt al terug richting de deur.

'Oké, is goed, tot straks.'

Ze loopt de kamer uit en laat me achter, ik loop de badkamer in en zet de kraan open ik heb het warm dus zet de douche niet te warm. Ik spring er bijna in zo blij ben ik dat mijn moeder eindelijk thuis is. Het koude water laat mijn lichaam afkoelen en ik was me snel.

Ik neem mijn gsm van mijn nachtkastje en zoek de nummer van Alex. Hey Alex, wat denk je ervan om morgen  langs te komen? Kyle

Heel snel krijg ik terug antwoord. Is goed voor me ik zal naar jou komen. Alex

Oké, is goed wat dacht je van half twee? Kyle

Prima, stuurt ze en ik weet niet wat ik nog zou kunnen sturen dus stuur niets meer terug. Half twee, dat moet ik onthouden. Ik slenter naar beneden en voor ik de keuken in ben ruik ik de geur van spek met eieren, mijn honger wordt meteen sterker, als mijn moeder ze maakt zijn ze geweldig. Mijn moeder is de beste kokkin die er is maar de laatste tijd leven ik en mijn broer enkel nog op diepvries en bestelde maaltijden. Niet echt gezond. Ik schuif meteen bij aan de tafel naast mijn moeder en over mijn broer. Hij zit ook al te kijken naar de pan die bijna klaar is. Net zoals mij heeft hij ook een glimlach op zijn gezicht. 'Hey Kyle', zegt hij, 'goed geslapen?' Ik knik. 'Ja jij?'

'Ook goed hoe was het gisteren eigenlijk want ik ben er vergeten over te vragen.'

'Wat was er gisteren?' vraagt mijn moeder nieuwsgierig. 'Hij had een date met een meisje', zegt hij. Ik rol met mij ogen, 'het was geen date, het was voor school', zeg ik. 'Oh', zegt mijn moeder en zet de pan op tafel, we scheppen alle drie op en giet een glas fruitsap in. 'Zijn jullie nu een koppel', gaat hij ongestoord verder. 'Natuurlijk niet', zeg ik en rol opnieuw met mijn ogen. Hij grijnst en mijn moeder kijkt geamuseerd naar ons toe. 'Wat gaan we doen?' verander ik snel van onderwerp. Kean haalt zijn schouders op. 'Wat dacht je ervan dat we vandaag eens', zegt ze en denkt na, 'gaan zwemmen.' Ik lach. 'Ja klinkt goed, dat is lang geleden. 'Is goed' zegt Kean. 'Oké, dan gaan we dat doen maken jullie na het eten jullie zwemzak?'

We knikken allebei.

*

'Voor hoeveel personen is het?' vraagt de dame achter de kassa. Ik rol met mijn ogen, ziet ze dat nu niet? 'Twee personen boven de achttien en eentje eronder', antwoord mijn moeder. 'Oké, dat is dan negen euro en zestig cent.' Mijn moeder steekt haar kaart in het kastje. 'Nog een fijne dag', zegt de dame met het brilletje en het korte blonde haar weer. 'Dankjewel', zegt mijn moeder en we lopen het zwembad binnen. We lopen de trap af waarbij ik wel goed moet uitkijken waar ik loop. De trap heeft hier en daar waterplassen en als ik val zal het niet de eerste keer zijn, toen ik een jaar of zes was, was ik zo blij dat we gingen zwemmen. Nog voor ik het water in was moesten we alweer vertrekken. Ik was zo over enthousiast dat ik uitschoof en van de trap viel. Het is me allemaal verteld omdat dat deel toch voor een groot stuk uit mijn geheugen gewist is. Blijkbaar schoof ik uit door een plas water en ben  ik naar beneden getuimeld en natuurlijk niet zonder een paar keer over kop te gaan. Dat was dan meteen de eerste keer dat ik in een ziekenwagen beland was.