Complicated!

Chapter 10

Sa isang relasyon, healthy daw kapag may konting selosan. Dahil nagpapakita daw ito ng sobrang pagmamahal..

Pero sa kaso namin ni Leo, hindi selos ang nararamdaman ko. PAGHIHINALA.

Isang araw ay naisip kong kunin sa phone nya ng palihim yung number nung Myla.

Wala naman akong planong awayin sya or what.

Gusto ko lang na may number sya sa akin.

Then one day, eto na naman ang group study nila. Sinabi nya na yun ulit ang mga kasama nya. But you know the feeling na nag aalala ka? Na baka nag sisinungaling na sya. Halo-halo na.

Dahil nababaliw na ako sa kakahinala, gamit ang phone ng kaibigan ko, tinawagan ko ang number ni Myla.

Myla: Hello? Sino toh?

Me: (ang ingay ng paligid? binaba ko.) Sigh.

Tinawagan ko ulit, again, pinakinggan ko lang ang paligid then binaba ko ang phone. Nag iisip ako eh. Magpapakilala ba ako o hindi? Magtatanong ba ako o hindi?

OKEY! Magpapakilala at magtatanong na ako! Girlfriend ako at may karapatan ako, diba?

Tinawaga ko na ulit.

Pero, hindi ko nagawang magpakilala.

Ni hindi ko nagawang magsalita.

Paano kasi...

c Leo ang sumagot ng tawag.

Minura nya ko (not knowing na AKO yung caller) at binantaan na tigilan ko ang pagtawag tawag kay Myla.

ALAM MO YUNG MASAKIT?

Yung as in MASAKIT?

Taena! Pinatay ko yung phone at baka di ko mapigilang magsalita.

Bakit maingay ang paligid? Asan ba sila? At bakit nagagalit ang Leo ko sa tumatawag kay Myla? Kung friends sila, why do I feel something na mas higit pa sa friendship yung tono ng pagsasalita ng Leo ko?

Umiyak lang ako that day..

Hinintay ang text nya maghapon.

Kung kamusta ba ang 'group study' nila. Kung natapos na ba nila.

Paksyet lang. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito.

And I hate it.

Feeling ko, karma ko toh. But why ONLY ME?

And then nakarecieve na nga ako ng txt galing ky Leo na nakauwi na sya.

He sound so inlove. Syempre hindi ako natutuwa dhil feeling ko, hindi na yun saken. Kunwari na lang saken.