Πήγα σπίτι μου.Ήμουν πολύ κουρασμένη και πραγματικά πολύ εκνευρισμένη.Νόμιζα πως αυτή η ιδέα ήταν η καλύτερη αλλά νομίζω οτι πρέπει να προσγειωθώ λίγο απο το ροζ συννεφάκι μου. Από την άλλη είναι και ο Harry τον οποίο ομολογώ οτι δεν έχω σταματήσει να σκέφτομαι. Δεν είναι ότι τον έχω ερωτευτεί απλά είναι δύσκολο να ξεχάσεις αυτά τα μάτια. Αυτά τα χέρια που είναι εκεί για να σε κρατήσουν όταν είσαι ψυχολογικά ράκος. Είναι ο μόνος που εμπιστεύομαι και που θέλω δίπλα μου. Κανείς δεν είναι αληθινός εκεί μέσα μόνο αυτός. Μόνο αυτός με καταλαβαίνει.Μόνο αυτός δεν θα με παρεξηγούσε αν κάποια μέρα του μιλούσα άσχημα. Μόνο αυτός έχει το θάρρος να μιλήσει ανοιχτά και να διορθώσει μια σκύλα...Μόνο αυτός...Ένας καλός φίλος.
Τις σκέψεις μου διέκοψε ο χτύπος του κινητού μου.
-Παρακαλώ...
-Στέισι.Είσαι καλά; Τι συμπεριφορά ήταν αυτή; Ποιος σε πείραξε;
-Συγνώμη μπαμπά... Δεν θα ξανασυμβεί.
-Δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι γιατί;
-Απλά αυτό.Σε παρακαλώ μην με πιέζεις να σου πω.
-Ξέρω τι έγινε Στέισι.Μου τα είπε όλα ο Harry.
-Ποιος ; Γιατί; Εσύ τον έστειλες;
-Τι σημασία έχει;
-Σωστά τι σημασία έχει....
-Στέισι ηρέμησε... Δεν φταίει o Harry.Εγώ του είπα να έρθει γιατί ανησύχησα.
-Και γιατί δεν ήρθες εσύ;
-………
-Κατάλαβα. Γεια σου μπαμπά. Πάρε με όταν θα είσαι πραγματικά έτοιμος να μου μιλήσεις.Και να ξέρεις ότι αύριο δεν θα μπορέσω να έρθω στην δουλειά.
-Μα Στε...
Του το έκλεισα.Τελικά όλα ήταν ένα παραμύθι. Ποτέ δεν νοιάστηκε πραγματικά. Πάντα οι άλλοι ήθελε να κάνουν τις δουλειές του.Και ο άλλος δέχτηκε. Δέχτηκε να μου μιλήσει υπό την εντολή του μπαμπά μου.Το χέρι που θα σε κρατούσε αποδείχτηκε ψεύτικο. Υποκρισία. Τελικά δεν υπάρχει κανένας που να νοιάζεται για εμένα. Δεν θα κάτσω να στενοχωρηθώ. Θα φύγω από όλους και από όλα.Θα κάνω μια νέα αρχή.Θα βρω και θα γνωρίσω ανθρώπους που με αγαπάνε.
Μπήκα στο ίντερνετ να ψάξω για εισητήρια για Νέα Υόρκη. Αφού δεν έρχεται η τύχη σε εμένα θα πάω εγώ σε αυτήν. Βρήκα για της 2 Ιουνίου.
Σε ένα μήνα φεύγω. Δεν θα το πω σε κανέναν. Αφού δεν νοιάζονται δεν θα στεναχωρηθούν. Χάρη θα τους κάνω.
Πήρα μια βαθιά ανάσα και πήρα τον μπαμπά μου τηλέφωνο. Δεν ήθελα να νομίζει ότι έφυγα για αυτόν.
-Μπαμπά συγνώμη. Δεν θα επαναληφθεί ξανά αυτό.
-Δεν πειράζει. Καταλαβαίνω.
-Ωραία χαίρομαι που λύθηκε η παρεξήγηση. Καλό απόγευμα...
Τι βλάκας που είμαι.. Νόμιζα οτι θα με ζητούσε και συγνώμη. Σιγά σιγά φαίνονται ποιοί σε αγαπάνε και ποιοί όχι.
Πήγα να κάνω ένα ντουζ για να ξεκαθαρίσουν λίγο οι σκέψεις μου.
(…)
Όταν τελείωσα στέγνωσα τα μαλλιά μου και αποφάσισα να βγω.Κανείς δεν μπορούσε να μου πει τι να κάνω.
Ίσιωσα τα μαλλιά μου,έβαλα ενα μαύρο στράπλες φόρεμα και μαύρες γόβες.
(…)
Κατέβηκα κάτω,μπήκα στο αμάξι. Αποφάσισα να πάω στο μπαρ που ήταν κοντά στην εταιρεία. Είχε πάντα πολύ κόσμο και θα ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να γνωρίσω καινούργια άτομα.
Όταν έφτασα στο μπαρ μπήκα μέσα.Είχε πολύ κόσμο.Οι περισσότεροι ήταν μεθυσμένοι και χόρευαν στο ρυθμό της μουσικής.
Όταν κατάφερα να φτάσω στο μπαρ παρήγγειλα ένα ποτό. Το ένα έφερνε το άλλο. Ενα ακόμα... ένα ακόμα... μέχρι που βρέθηκα πάνω στον πάγκο να χορεύω. Όλοι είχαν μαζευτεί γύρω μου και χτυπούσαν παλαμάκια. Αυτό με χαροποιούσε ιδιαίτερα. Δεν με ένοιαζε τίποτα. Μόνο να περάσω καλά.
Ένιωσα κάποιον να προσπαθεί να με τραβήξει κάτω αλλά δεν είχα δύναμη να αντισταθώ...Ήμουν πολύ ζαλισμένη. Η εικόνα μπροστά μου θόλωσε και απλά λιποθύμησα στα χέρια ενός αγνώστου.
Ελπίζω να σας άρεσε και μην ξεχασετε να ψηφίσετε.
love you all! Και πάλι συγνώμη για τυχόν μικρό λάθη.
Vote. ★
أنت تقرأ
Why? H.S
أدب الهواةI love him but his is not here. Why? He is... Όλοι μας έχουμε περάσει δύσκολες καταστάσεις στην ζωή μας και απλά αναρωτιόμαστε γιατί σε εμάς; Αυτό το ερώτημα θα βρεθεί να αντιμετωπίσει η Στέισι η οποία ερωτεύεται έναν νέο ο οποίος όμως αντιμετωπ...
