" THE POLITICIAN "
WRITTEN BY : SHERYL FEE
CHAPTER 25
Hindi makahuma ang tatlo ng marinig ang kasinglamig ng yelo mula sa kanilang likuran.
" Anong ginagawa ninyo dito sa aking pamamahay?" malamig pasa yelo na aniya ng ama ni Warren.
Bigla namang humarap ang dalawang lalaki sa pinagmulan ng boses. Ramdam ni Myrna ang tensiyun sa paligid lalo na sa kapatid niya pero pasimple niyang hinawakan ang kamay nito at pinisil. Na para bang sinasabi na don't worry everything gonna be okey.
" Ah tito huwag po kayong mag alala dahil nandito po kami para makausap ka. Wala po kaming ibang sadya kundi ang makausap ka." mapagpakumbabang aniya ni Myrna.
" Wala na tayong dapat pag usapan. Idineklara na ng COMELEC na ikaw ang panalo at magiging mayor ng bayan kaya't umalis na kayo dito. Hindi ko kayo kailangan sa buhay ko." tugon ng ex mayor.
Hindi naman maiwasang napaismid si Armando dahil sa sagot ng tiyuhin nila.
" Tsk! Kami na nga ang nagpakumbaba at nagsadya dito para makausap ka pero ikaw pa ang may ganang magmataas." napaismid na aniya ni Armando.
" Kuya---
" Huwag na huwag mo akong masumbat sumbatan lalaki ka dahil wala akong sinabi sa inyo na pumarito kayong lahat. Nakakadistorbo kayo ng oras ko ko. Kaya't bago pa magdilim ng tuluyan ang paningin ko at ipatumba kayo sa mga goons diyan umalis na kayo dito." sagot ng tiyuhin nila kay Armando.
" So aminado ka na rin pala na isa ka sa mga goons diyan dahil sa dami ng mga ipinatumba mo? Sabagay hindi na iyan nakapagtataka dahil simulat sapol isa ka naman talagang kriminal." ismid ni Armando na hindi mo mawari kung nang aasar ba o ano na similar noong nangyari ang malagim na trahedya sa buhay nilang magkapatid ay sa oras na iyun lamang sila muling nakalapit sa tiyuhin nila.
" Ah tito puwedi po bang makausap ka? Huwag mo na munang pansinin si kuya mahalaga po ang pag uusapan natin kaya huwag na po kayong magalit." pagitna ni Myrna sa kuya Armando niya at sa tiyuhin.
Samantalang tahimik lang na nakamasid si Warren sa pinsan at ama. Dahil wala siyang kakampihan sa mga ito. Bawat isa sa mga ito ay may dahilan para maramdaman ang gano'n. Si Armando na mismong pamangkin ng ama ay nagawang ipinapatay ang magulang, ang ama na nahumaling sa pulitika at hinayaang mawala ang mga taong mahahalaga sa buhay nito. Parehong mahal niya ang mga ito kaya't wala siyang gustong kampihan sa mga ito.
" Sabihin ni'yo na ang gusto ni'yong sabihin dahil nakakadistorbo kayo. Marami pa akong gagawin!" galit na aniya nito na kung nakakamatay ang tingin ay kanina pa namatay ang binatang si Armando.
" Baka naman puwedi mong papasukin ang kausap mo kahit siya lang. Napakawalang galang mo naman na isang MAYOR na hindi man lang magawang papasukin ang bisita mo." ayaw namang patalo na aniya ni Armando na talagang ipinagdidiinan pa talaga ang salitang mayor.
" Kuya naman napag usapan na natin ito ah. Let me handle this kuya no problem let me talk to him please?" himig pakiusap ng dalaga sa kapatid na halatang hindi kayang pakiharapan ng maayos ang kanilang tiyuhin. Sinu ba kasi ang gano'n na lamang makakalimot sa mga pinagdaanan nilang magkapatid na ang dahilan ay ang sarili run nilang tiyuhin? Wala dahil mula sa pagkamatay ng mga magulang nila, muntikan nilang pagkamatay ng paulit ulit ay ang tiyuhin din nila ang may kagagawan kaya't hindi masisisi ng dalawa kung gano'n na lamang ang galit ng binata sa tiyuhin.
