The badboy loves me

18.

P.O.V Adam
Een traan loopt over Kate haar wang, en ik zit stomverbaasd in mijn bed met ogen zo groot als schoteltjes.
Kate staat nog in de deuropening en heeft me zojuist vertelt dat ze "ons" wil stoppen, voor mijn bestwil. Maar is Kate kwijtraken goed voor me? Nee.
Ik zat rechtop in mijn bed en probeerde naar Kate te lopen, het ging aardig goed. En toen ik bij haar was, veegde ik haar tranen weg met mijn duim en zei fluisterend; 'Je kan me niet verlaten Kate, ik wil jou. Het maakt me niet uit of het moeilijk gaat worden, jij bent alles wat ik nodig heb.'
Ze keek me diep aan met haar mooie ogen en ik keek terug. Ik zei; 'Als je wilt dat ik je zoen, dan ben je aardig goed bezig'. Ik grijnsde en zonder te wachten op haar antwoord kuste ik haar zachte lippen, het voelde zo goed haar lippen op de mijne. Ik gleed met mijn tong langs haar onderlip, vragen om toestemming die ze gaf. Onze tongen waren in een vurig gevecht, die ik natuurlijk won. Ik haalde mijn lippen van haar af, wegens gebrek aan zuurstof. Want anders had ik haar veel langer gezoend. Ze glimlachte met haar tanden bloot naar me, god wat is ze dan mooi. 'Beloof me dat je nooit zoiets stoms meer gaat zeggen oke?' Zei ik tegen haar. Ze bloosde en keek naar beneden om de blosjes te verbergen. Ik pakte haar kin beet en vroeg; 'Beloofd?'. Ze knikte langzaam en toen kuste ze me ik was even in shock maar herstelde me snel. En beantwoordde haar kus.
Toen werden we onderbroken, en ja je raad het al. Het was niemand minder dan Nick.

'Och, och, och. Dacht mijn schoonheid dat ze kon ontsnappen?' Hij grijnsde en keek naar Kate. Die bitch had het recht niet om naar mijn meisje te kijken.
'Hmm eerlijk gezegd ging mijn ontsnapping best goed'. Probeerde Kate vol moed te zeggen. Nick liep naar haar toe en zei toen; 'denk maar niet dat ik je nog een keer laat gaan, je bent van mij.'
Hij kuste haar hoofd en dat was het wat mij net over die grens liet gaan. Wankelend liep ik naar hem toe en verkocht hem een klap. Kreunend van de pijn greep hij naar zijn wang.
'Je hebt nog aardig veel kracht voor een manke lafaard.' Hij stond er met de grootste grijns. Toen trok hij zijn pistool en zette het tegen Kate haar hoofd.
'Of je geeft me mijn meisje terug. Of je ziet haar nooit meer'. Hij zei het akelig dreigend en ik zag de wanhoop ik Kate haar ogen. Ik gaf haar een blik, en ze knikte. Slikkend zei ik; 'neem Kate maar mee, liever een levende Kate dan dood'. Dat was het zwaarste moment voor me, haar voor mijn ogen zien gaan met de grootste levende, niet meer voor lang, klootzak op deze wereld.
Huilend viel ik op het ziekenhuisbed.

P.O.V Kate
Ik zag de blik die Adam me gaf toen hij Nick opdroeg me mee te nemen. Ik wist dat het goed zou komen, dat moest gewoon.
Nick en ik liepen de kamer uit van Adam. Op weg naar de hel.
Ik voelde een tikje tegen mijn kont aan en draaide woest om naar Nick.
'Sorry schoonheid, maar je kont is mij te lekker'. Hij zei het met een grijns op zijn smoel.
'Waarom doe je dit Nick? Mij ontvoeren?' Zei ik sissend.
'Schoonheid, dat komt omdat je van mij bent. En vanavond ga ik je dat is flink laten merken.'
Ik huiverde bij de laatste zin. Ik wil dat Adam dat doet, niet hij. Die gore klootzak mag me niet aanraken. Dus ik sloeg hem, hij kermde van de pijn en ik rende zo snel als ik kon terug naar Adam. Hij sloot me in zijn armen en ik voelde me veilig. Het voelde aan als een thuis, bij hem. Natuurlijk ging Nick me niet zomaar achterlaten en ja hoor daar stond die fucking lelijke kaassouflé etende eenhoorn. Ja mijn scheldwoorden zijn on top, maar buiten dat. Ik denk dat we best nu in gevaar zijn, want dit is al de tweede keer dat Nick geslagen is en daar is hij niet echt van gediend. Hij moet de baas zijn, hij moet de controle hebben. En zodra iemand anders die heeft, pakt hij het terug op een wrede manier. Zoals mensen ontvoeren en ze wegrukken van hun leven. Dat was wat door mijn hoofd ging toen Nick me mee trok. Ik zag nog Adam zijn gezicht, huilend op de grond en grijpend naar me.
Toen werd het donker en vanaf dat punt herinner ik me niks meer.

Ik werd wakker in Nick zijn bed, of course.
'Eindelijk is de slapende prinses wakker geworden.' Nick lag naast me. Ik balde mijn hand tot een vuist, maar ik beheerste me. Hij pakte mijn hand vast en zei; 'Ik zou het niet proberen schoonheid, ik heb je de avond gespaard. Maar zodra je iets doet wat mij niet bevalt dan staat daar natuurlijk een straf tegenover.'
Woede straalde ik uit, geen sprankel angst was in mij te bekennen dat moment.
Opgeven moment hoorde ik een luide gil.
'Nick, houd je meerdere meiden vast?!' Schreeuwde ik woedend, terwijl ik huilend sloeg met mijn hand op zijn borstkas.
'Neem mij en laat hun godverdomme vrij!'.
'Schoonheid, ik heb regels en je hebt er nu al een paar overtreden. Je gaat het krijgen ook'. Met die woorden liep hij weg naar de kast en hij rukte er een setje kleren uit. Hij gooide het op bed en zei; 'Aantrekken, we gaan ergens heen. Gedraag je een beetje, onthou je bent van mij en niemand anders.'

En hier is hoofdtuk 18, soms heb ik echt zo weinig inspiratie hiervoor. Maar films helpen me een beetje op weg 😂
Kusjes,
Amber