The badboy loves me

29.

P.O.V Eva
Ik kon serieus niet normaal naar de kleren kijken zonder er een kokhals neiging van te krijgen. En toen zag ik op het tafeltje dat er stond een schaar en een naaimachine. En toen kwam er een briljant idee in me op. Ik ga deze kleding knippen en aan elkaar naaien. Zo snel als ik kon ging ik te werk. Ik pakte verschillende kleding bij elkaar en begon druk te knippen, te passen en te naaien.
Na al het naaien en knippen was ik eindelijk klaar. Tevreden keek ik naar het resultaat. Ik had een jurk gemaakt tot aan mijn enkels. Mijn schouders ook bedekt. Het zag er raar uit met al die verschillende stoffen maar toch vond ik het mooi. Ik trok de jurk aan en 2 minuten daarna stapte Nick ook binnen. Hij keek vol verbazing naar de verknipte kleding op de grond en toen naar mij.
Hij liep naar me toe en voor ik het wist voelde ik pijn door mijn wang heen gaan. En dat was nog niet alles, hij stompte me in mijn buik en sloeg me nog een paar keer. Toen siste hij; 'Je moet luisteren meisje, ik ben de baas over jou'.
Zijn stem was hard met een waarschuwende toon erin. Kil keek hij naar mij en toen rukte hij de jurk van mijn hoofd. Gaf me een setje kleding en begeleidde me naar mijn kamer. Ik schaamde me dood, ik liep daar in mijn bh en ondergoed en iedereen staarde me aan. Mannen floten en ik gaf ze een dodelijke blik.

In mijn kamer bekeek ik wat Nick me had gegeven. Een soort sport bh met kant ofzo en een rokje, althans rokje ik wist niet eens wat ik het kon noemen.
Met heel veel tegenzin en walging trok ik het toch maar aan wat maar goed was, want weer kwam Nick naar me toe. Ruw pakte hij me beet bij mijn armen en sleurde  me naar een andere kamer. Daar zag ik een man zitten.
Nick fluisterde me; 'Verwen deze man'. Toen liep hij weg, en serieus op dat moment wou ik het liefst dat Nick me ergens anders mee sleurde.

Angstig keek ik naar de man, hij was denk ik een jaar of 30/40. Ik drukte mezelf tegen de deur aan. De man merkte het en liep naar me toe. Hij zei; 'Je moet maar meewerken, je ziet anders de consequenties wel'. Hij begon aan me te zitten en ik wilde weg. Weg van hier helemaal.

P.O.V Kate
Schuldgevoelens kwamen en kwamen maar. 'Dit is allemaal mijn schuld'. Jammerde ik tegen Adam die me naar zich toe trok en zijn armen om me heen sloeg. 'Sst' Zei hij zachtjes tegen me en hij wreef zachtjes over mijn rug heen. Ik kreeg er juist nog meer tranen door. 'Je mag huilen het is niet erg, en kate'. Hij pakte mijn kin beet en zei toen; 'Dit is niet jouw schuld. Hij is gewoon walging'. Ik knikte maar het schuldgevoel ging niet over.

Ik was uitgehuild en mijn ogen waren rood en dik. Ik had, sinds dat Eva weg is, niks meer gegeten. Mijn moeder maakte zich wel om mij zorgen, ze riep me telkens voor het eten. En ze is niet meer weg, wat voor het eerst was. Maar ik heb helemaal geen behoefte aan eten.

Treurig keek ik voor me uit en ik voelde Adam zijn ogen naar mij kijken. Maar ik kon niks doen. Helemaal niks voor Eva. Ik besloot bij Adam te liggen. Met mijn hoofd op zijn borstkas viel ik in slaap met de gedachte of Eva het daar wel vol zal houden.
In de nacht woelde ik maar heen en weer, ik had het warm her zweet stond me op mijn voorhoofd. Adam werd wakker van mij en fluisterde; 'Wat is er Kate?'. Ik zei zachtjes tegen hem; 'Een nachtmerrie'.
Hij nam me in zijn armen en suste me zachtjes. Toen zei hij; 'Leg je hand is op mijn borst'. Ik deed wat hij zei. Daarna zei hij tegen me; 'Voel je mijn hartslag? Volg het ritme. Rustig inademen en rustig uitademen'.

Dat deed ik ook en ik voelde me al rustiger worden, gelukkig viel ik daarna ook weer in slaap en ben ik niet meer wakker geworden.

Die volgende ochtend werd ik wakker en ik zag Adam nog vredig slapen, ik streelde een pluk haar uit zijn gezicht en gaf hem een zacht kusje op zijn lippen. Toen stapte ik uit bed en ging ik naar de badkamer. Daar bekeek ik mezelf in de spiegel. Onder mijn ogen waren wallen, en mijn ogen stonden niet meer levendig zo als eerst. Ik zuchtte, liep weer terug naar Adam, die inmiddels al wakker was. 'Goedemorgen liefste'. Zei hij.
Hij trok me het bed op en gaf me kusjes in mijn nek en mondhoeken. Ik glimlachte en toen vroeg hij; 'Ik weet niet of je er klaar voor bent, maar uhm wil je samen met mij douchen?' Hij klonk onzeker en dat maakte hem schattig. Ik knikte en glimlachte; 'Natuurlijk wil ik dat'.
We liepen samen de badkamer in, ik deed de douche aan en het liet het water even stromen. Toen kleedde ik me langzaam uit. Ik bloosde toen Adam zijn ogen over mijn lichaam liet glijden. Hij zuchtte en zei; 'Je bent zo mooi'. Hij kuste me en toen stapte we samen in de douche.

'Zal ik je haar inzepen?' Vroeg Adam lief. Ik knikte en toen voelde ik Adam zijn handen door mijn haar heen gaan. Ik vergat alles, dit moment was speciaal.
Natuurlijk wel wat ongemakkelijk maar met Adam voelde niks fout of slecht. Hij sloeg zijn armen van achter om me heen en zei; 'Je moet even je ogen dichthouden, dan spoel ik je haar ook weer uit'. Ik deed wat hij zei en sloot mijn ogen.

Adam was klaar, en pakte me toen bij mijn middel en draaide me om. Hij kuste me en zei; ik laat je nooit meer gaan Kate Greenfield. Nooit.
Ik kuste hem terug en zei tegen hem; 'Ik laat jou ook nooit meer gaan Adam'.

Einde :)
Beetje drama erbij, maar goed hopelijk komt alles goed met Eva. Natuurlijk weet ik dat al maar dat ga ik jullie niet zeggen hahah 😏
Kusjes,
Amber