The badboy loves me

32.

P.O.V Eva
Ik kon niet geloven wie ik in de kamer zag. Het was niemand meer dan mijn vriend, Rowan.
Met open mond stond ik naar hem te kijken. Rowan zei opgeven moment; 'Eef ik ben hier om je te redden, ze herkende me niet. Je moet meewerken met wat ik zeg oke?' Ik knikte langzaam en probeerde het hele idee te laten bezinken maar volgens Rowan hadden we geen tijd daarvoor. Dus hij liep naar mijn bewaker die altijd voor de deur staat en vroeg of ik ook overgekocht kon worden. De bewaker zou het navragen en daar zaten we dan, we hadden elkaar na weken al niet gesproken of aangeraakt. En ik kon het niet laten maar ik duwde hem het bed op en belaagde hem met kusjes en knuffels en hij ging vol liefde mee in mijn kusjes en knuffels. Na een paar minuten kwam de bewaker terug en hij zei dat ik wel overgekocht kon worden maar dat het 10000 euro zal worden. Rowan twijfelde geen moment en zei; 'Daarmee ga ik akkoord, wat is het rekeningnummer waar het over moet worden gemaakt?'
De bewaker zei; 'Je moet het contant hebben anders denkt de baas dat je het nooit zal geven'. Dus Rowan ging ook daarmee akkoord en toen nam hij me mee.

Ik kon het niet geloven, ik was weer in de buitenlucht. Ik zag de zon weer en de hemelsblauwe lucht. Ik ben echt zo blij met Rowan dat hij dit plan heeft gemaakt. 'Rowan je hebt me echt gered van die vreselijke plaats' Zei ik en ik kuste hem. 'Het was eerst echt een schok toen ik je zag, ik dacht dat je me wilde gaan gebruiken..' Zei ik zachtjes.
'Eef dat zou ik nooit doen'. Je hoorde de rilling in zijn stem. Ik schaamde me door het te zeggen en omhelsde hem daarom ook.
'Ik denk dat wij er tussenuit moeten, gewoon samen paar daagjes weg en alles uit ons hoofd zetten. Gewoon met z'n 2'. Zei ik toen de stilte gevallen was.
Hij knikte en me liepen hand in hand naar de auto toe en reden de wereld in. Op zoek naar mijn vrijheid.
P.O.V Kate
Ik zag het bericht van Rowan. Ik was ZO ontzettend blij dat de reddingspoging van Eva heeft geholpen en heeft gewerkt, ik ben zo zenuwachtig om haar weer te zien. Natuurlijk wil ik haar weer op haar gemak hier stellen, leuke meiden dingen doen. En haar alles laten vergeten, maar ik zal er ook voor haar zijn. Haar steunen in haar moeilijke tijden en als ze huilt, haar omhelzen en een luisterend oor voor haar zijn.

En toen kwam het moment, het moment dat ik de bel hoorde. Mijn hart bonsde in mijn keel en ik liep naar beneden. Deed de deur open, en toen zag ik Eva. Helemaal verslagen. Zo snel als ik kon omhelsde ik haar. Tranen stroomde over haar wangen en ik probeerde haar te kalmeren. 9 maanden had ik haar niet gezien.
Al die tijd heb ik aan haar gedacht, manier gezocht om haar te verlossen van Nick. En een manier om mezelf ooit te kunnen vergeven dat ik haar hierin heb betrokken.
Na een tijdje in een omhelzing te hebben gestaan met Eva, keek ze me aan en ik zie gewoon dat ze helemaal gebroken is. De kleine twinkeling is verdwenen.

Rowan loopt naar haar toe en trekt haar in een knuffel en geeft haar kusjes op haar hoofd. Niemand weet precies hoe we hiermee moeten omgaan en wat we moeten doen. Maar samen trekken we Eva door deze tijd heen.

P.O.V Adam
Ik zag het berichtje van Kate. Dat Eva bij haar thuis was en dat iedereen er was. Ze vroeg of ik ook kan komen en ik aarzelde geen moment.
Voor dat ik het wist zat ik op de scooter naar Kate toe.
15 minuten later drukte ik op de bel en ik hoorde die galmen door de gang heen. Ik zag Rowan naar de deur toe komen.
'Hé maat, is alles goed met haar'
Hij knikte en liet me binnen, ik zag de lichte schok in hem. Begrijpelijk natuurlijk, zijn vriendin is een halfjaar lang ontvoerd. Ik zag Eva met Kate op de bank zitten en ik liep naar haat toe, knuffelde haar kort en zei tegen haar dat alles wel weer zou gaat komen en dat wij haar gingen helpen om weer een beetje normaal te kunnen leven.
Eindeeee,
Kusjes,
Amber