Path for Love

@TheCemetery (PART12)

Ilang araw na lamang ay dadalhin na sa huling hantungan ang labi ng nanay ni Shinny. Hindi niya lubos na maisip na napakabilis  na kukunin ng panginoon ang buhay ng nanay nito. Tuwing gabi ay hindi niya maiwasang umiyak, dahil hindi na makikita ng nanay nito ang mga napagtagumpayan ng anak nito. 

Yakap yakap niya ang unan na madalas na gamitin ng kaniyang nanay. Halos mabasa na ito dahil sa mga luha na galing kay Shinny. 

Flashbacks**

''Mama!''

''Shinny! ^________^''

''Pawis na pawis ka na halika palik ka na ng damit''

''Opo mama ^___^ hihi''

''Ganda naman ng anak ko ^______^''

''Syempre po, mana sa inyo! ^_^''

''Nambola pa''

''Mama laro po muna ulit ako''

''Oh sige wag masyadong malikot ah?''

''Opo mama!''

''MAMAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!''

''Shinny?!! Anong nangyari?''

''Nadapa po ako T________T''

''Sabi ko kasi magiingat ka, ayan tuloy nagkasugat ka''

''Masakit po mama''

''Ah ganun ba? Sige gagamutin ni mama yan''

''Aray mama. T_______T''

''Mahapdi pa ba? *ihip ihip*''

''Hindi na po mama, okay na po ako ^__________^''

''Lakas talaga ng anak ako!''

''Hehehehe''

''Kain ka na dito, pinaghanda kita ng paborito mong spagetthi''

''Talaga po? WAAAAAAAA! MAMA thankyou po! ^____^ ILOVEYOU MAMA!''

''ILOVEYOU TOO ANAK ^____^''

Flashback end**

Hindi malilimutan ni Shinny ang mga alaala kasama ang mama nito. Naging inspirsyon niya ito hanggang sa ito'y lumaki, naging tatay ng wala ang ama nito, naging balikat at takbuhan sa oras ng problema. Kung kaya't ganun na lamang ang pagpipighati ni Shinny.

Ika-12 ng Oktubre at dadalhin na sa sementeryo ang nanay ni Shinny. Yakap niya ang larawan ng nanay nito at tila'y isang ilog ang mga mata dahil sa agos ng mga luha nito. Kasama sa paghahatid ang mga kaibigan ni Shinny at kanyang bestfriend na si Bernadette.

Nakaakbay ni Bernadette sa kaibigan upang umalalay sa kaibigan. Paraan na rin nito para sabihin na palaging siyang nandiyan para suportahan at makasama sa lahat ng pagkakataon.

Nagbanggit ng huling mga salita si Shinny para sa kanyang ina.

''Mama, maraming salamat po sa lahat ng suporta na ibinigay ninyo ni papa sa akin kahit na wala na si papa, kinaya nyo parin po akong pag-aralin kahit nakikita ko na sa mga mata ninyo na hirap na hirap na kayo. Hindi ko po malilimutan ang mga alaala na kasama ko kayo pati na rin si papa. Ngayon po na magkasama na kayo ni papa, sana masaya na po kayo at huwag na po ninyo ako alalahanin, dahil kayang kayang ko na to. Hahaha T________T mama, namimiss na po kita, mahal na mahal ko po kayo ni papa, hihintayin ko po ang oras na magkakasama po ulit tayo bilang isang buong pamilya. Pagbubutihin ko po ang aking pagaaral, at lahat ng tagumpay na makukuha ko ay para sa inyo po iyon. Hanggang sa huling pagkikita mama at papa T_________________T.''

Dahan dahan ng ibinaba ang kaabaong ng nanay nya sa lupa habang naghahagis ang mga taong naging parte ng buhay ng nanay ni Shinny. Nilapitan ni Bernadette ang kaibigan at niyakap ito ng mahigpit. Hindi na rin napigilang umiyak ni Bernadette dahil sa nakikita nyang malungkot ang kaibigan. 

Mula sa malayo, nakatingin si Bryle sa lugar kung saan nakatayo sina Bernadette at Shinny. Sa panahong iyon mas lumakas ang intensyon nito sa dalaga.

RINGGGGGGGGGGGGGGGG~~

''Sis? Cellphone mo ata yung natunog?''

*Click* ''Hello? Sino to?''

''Hindi kita iiwan. Hindi ka na iiyak pa.''

''Huh? Sino to?''

''Magpapakilala ako sayo, kapag masaya ka na''

''Sino ba to?!''

*End Call*

''Sis? Sino daw sya?''

''Hindi ko alam bernadette''

''Okay ka na ba? Uwi na tayo, doon ka muna sa bahay''

''Hmmm''

Naglakad ang dalawa papunta sa sasakyan habang magkaakbay at tumingin ang dalaga sa lupa kung saan nakalibing ang nanay nito para sa huling sulyap.

''Paalam mama''