♔ÇAKMA PRENS ♔

Ç♔P-6

Biraz geç oldu ama işlerim yüzünden yayınlayamamıştım. İyi okumalar :)

Her gün okula geç kalmaktan son anda kurtulan ben bugün erkenden kalkmış evi toparlamış, duş almış, müzik dinleyerek dans etmiş, kahvaltıyı hazırlamış erkenden okula gidip Doruk’un gelmesini yarım saat beklemiştim.

Rüzgar aşkı midemdeki bahar şenlikleriyle bana her işi yaptırabilirdi.

Üstelik bugün bize geleceklerdi.

Pek arkadaşım oluğu söylenemezdi. Sınıftaki kızlarla dedikodu yapardık ama özel olan hiçbir şeyi Doruk’tan başka kimseye anlatmazdım.

Elif farklıydı. İlk günden randevulaşmıştık.

Pencereden dışarı bakarken Elif’in geldiğini görünce bahçeye çıkıp yanına koştum.

Neden bunu yaptığımı bilmiyordum ama onu sevdiğimi herkese söylemek geliyordu içimden. Ne yazık ki daha bunu Rüzgar’a söyleyecek cesareti bile bulamamıştım.

Elif’e anlatmak nerden aklıma gelmişti bilmiyorum ama ona bir şekilde güveniyordum.

‘’Bir şey mi oldu Yağmur?’’

Nefes nefese kalmıştım. Elimi karnıma koyup derin iki nefes aldım.

‘’Yağmur anlatacak mısın artık ne oldu?’’

O kadar hızlı gelmiştim ki bahçeye nefesimi düzene sokmak hiç de kolay olmamıştı.

‘’Önemli bir şey değil yani aslında önemli ama korkulacak bir şey değil. Bence gayet güzel bir haber. Sevinebileceğini düşünüyorum.’’

Kelimeleri o kadar aceleci söylemiştim ki ben bile anlamdım ne söylediğimi.

‘’Gel karşıdaki banka oturalım ondan sonra anlatırsın.’’ Deyip koluma girdi.

Banka oturduğumuzda nefesim daha normaldi.

‘’Eee başlamayacak mısın anlatmaya?’’

İşte uzun bir konuşma beni bekliyordu. Kendime dahi bunu yeni açıklamışken şimdi başka birine Rüzgar’ı sevdiğimi söyleyebilecek miyim emin değildim.

‘’Bak. Dün Doruk’un kuzeni gelmişti hatırlıyor musun?’’

Sağ kaşını kaldırıp gülerek ‘’Hatırlıyorum’’ dedi.

‘’Ben de yeni tanışmıştım ama…’’ Lanet olsun yine aklımdan çıkmıyordu. Bu yüzden sürekli bir gülümseme durumu içerisindeydim.

‘’Ama sen ondan hoşlandın öyle mi?’’ neşeli bir şekilde sordu.

Başımı öne eğip gülümsediğimde kahkaha attı. Kafamı kaldırmadan gözlerimle ona baktığımda bana sımsıkı sarıldı.

‘’İnanmıyorum. Bu çok güzel yani ilk defa gördün ve o. Aman tanrım Yağmur o seni düşüncelerinde bile gülümsetebiliyor. İlk görüşte aşk. Bu inanılmaz.’’ Hala sarılmaya devam ederken aynı zamanda konuşmaya devam ediyordu.

‘’Evet biliyorum bugün bize gelecekler ama beni biraz daha sıkmaya devam edersen ölebilirim.’’ Dediğimde yavaşça kollarını gevşeltip yüzüme bakmaya çalıştı.

Gözlerimi ona çevirdiğimde iki iri mavi göz bana bakıyordu.

‘’Yuh size mi geliyorlar?’’

‘’Evet yani Doruk hep gelir. Ama Rüzgar ilk kez gelecek.’’

‘’Bu çok güzel Yağmur.’’