❌Loverboy.⏩ L.S❌

17

Louis Tomlinson

*Een maand verder*

"Harry stop." Giechel ik en draai me om. Hij gaat verder met kietelen waardoor ik meer, en meer begint te lachen.

"Zeg het Lou!" Zegt Harry en ik lach.

"Je. Bent. De beste!" Lach ik uit en hij grinnikt. Hij trekt zijn handen terug, en drukt een kus op mijn wang. Een glimlach verspreidt zich op mijn gezicht.

Ik hou van Harry, en hij (hopelijk) van mij. Ik laat mijn hoofd tegen zijn borst aanleunen en hij zucht.

Na het Liam-incident hoefde ik niet meer met jongens naar bed, wat ik fijn vond. Harry is sinsdien ook al meer aan mij gaan hechten.

En mijn ouders? Daar heb ik niks van gehoord. Harry en ik zouden vandaag op bezoek gaan.

"Kunnen we nu vertrekken?" Mompel ik en hij start de auto. Ik kijk via het raam naar buiten, en sluit mijn ogen.

_-_

"Louis, word wakker." Ik kreun en draai me om.

"Kom op ik weet dat je wakker bent." Zijn diepe hese stem praat zachtjes in mijn oor. Ik open voorzichtig een oog, en schrik op als ik Harry zijn groene ogen in mijn blauwe zie staren. Nog steeds vraag ik me af, hoe Harry mijn adres weet. Ik heb het hem nooit gegeven.

Ik stap uit de auto en strek me uit. Ik wenk Harry en hij komt snel aanlopen. Aarzelend bel ik aan. Zenuwen gaan door heel mijn lichaam, hoe zou mijn moeder antwoorden? Hoe zouden mijn zusjes antwoorden? Hoe zou mijn vader gaan antwoorden. Ik hoor gemompel en even later wordt de deur geopend door mijn moeder.

Tranen staan in haar ogen als ze me van, top tot teen bekijkt. "L-Louis?" Snikt ze en kijkt me aan. "Ja, mam." Antwoord ik zachtjes en kijk naar onder. Ik voel hoe haar slanke armen zich om mij heen wikkelen. "Ik heb je zo erg gemist, hoe lang heb ik e niet gezien? 3 Maanden?" Mompelt ze snikkend in mijn nek. Ik voel haar tranen langs mijn lichaam naar onder glijden, wat mij een huivering bezorgt.

"Mam niet huilen, je weet dat ik dan ook moet huilen." Lach ik en sla mijn armen om haar heen.

"En wie is die jongen?" Zegt ze als ze terug trekt van onze knuffel.

"Harry, Harry styles." Onderbreekt Harry ons en steekt zijn hand uit. Mijn moeder lacht even en slaat haar armen om hem heen. Ongemakkelijk kijkt Harry over haar schouders naar mij. Ik giechel en glimlach naar hem.

"Kom, kom naar binnen." Harry en ik volgen haar naar binnen.

"Je zusjes zijn bij oma, en je vader is op kantoor." Antwoord ze als Harry en ik op de bank neer ploffen. Harry slaat zijn arm om me heen en trekt me dichterbij. "Love you babe." Fluistert hij als ik hem even aankijk.

Vlinders vliegen rond in mijn buik als ik de woorden hoor. Hij houdt van me, en ik van hem.

"Louis, we missen je en... En ik wil graag dat je thuis komt. Daisy mist je, en Lottie voelt zich slecht sinds je weg bent." Zegt ze uiteindelijk. "Ik woon nu bij Harry." Zeg ik met een kleine glimlach. "Oh.. Kom je wel nog langs?" Ik knik en kijk haar aan. Ze heeft een teleurgestelde blik in haar ogen. Ik kon het weten ik stel haar altijd teleur.

"Harry en ik gaan weer, ik bel je." Zeg ik na een lange tijd en storm het huis uit. "Louis wacht!" Ik negeer Harry en loop verder het bos in.

--------------

Yas update na zo lang wachten.
Dus gedachtes op dit hoofdstuk?
Vote
Comment
Share
Follow
Xx
Noella