CHICSER AND US

CHAPTER 18

Kriszel's POV.

"S..Sceven." Saktong pagkasabi ko nun hindi ko na sya inintay na sumagot niyakap ko agad sya.

"K..krszel. anong problema? Bakit ka umiiyak nanaman?" Tanging pag iyak lang ang naisasagot ko kay sceven. Nakakahiya kasi nababasa ko na yung suot nyang damit. Pero sa mga gantong panahon si Sceven ang nakakaintindi sakin.

"Si Ranz ba?" Tanong nanaman nya. Tumango tango ako habang magkayakap kami.

"Gagong yun! Sinayang na nga kita tapos papaiyakin ka lang nya. Ssh--Wag ka ng umiyak kriszel." Pagpapakalma sakin ni Sceven Habang hinahagod ang likod ko.

Bigla naman syang tumayo kaya agad akong napahawak sa kamay nya.

"Please. Wag ka munang umalis ngayon. Kailangan kita sceven." Sabi ko sa pagitan ng paghikbi ko.

He smile...Smile na alam kong malungkot sya. Ayaw nya akong nakikitang ganito. Alam ko yun.

"I won't leave you. Unless you say so." Again. He smile. A sad smile. :(
Sceven. Bat mo ginagawa to?

"Eh. San ka pupunta?" Tanong ko.

"May bibilhin lang ako. Wait mo ko. Saglit lang to." Sabi nya sabay kiss sa noo ko. I nooded. "Sige. Bilisan mo lang ah." Sagot ko at bumaba na sya ng tree house.

Unti unti akong kumalma at nung kumalma na ako pinunasan ko ang luha ko at tumayo.
Naglakad-lakad ako sa Loob ng Tree house. Inilibot ko din ang paningin ko sa kabuuang bahay.

Matagal na din nung last na pumunta ako dito. Si Sceven pa ang kasama ko. 6months ago.

--flashback(6months ago)-

--Evening--

"Halika kasi dito. May surprise ako sayo." Yaya nya sakin

"WAA.Wait naman kasi. Nakapiring kaya ako baka nakakalimutan mo." Inis kong sagot sa kanya. Ano ba kasing pakulo ni Sceven to.. Gabi na nga may piring pa ako.

"Okay..nandito na tayo..Wait lang! Dyan kalang. Wag mo aalisin yang piring mo." Sabi nya at naramdaman ko nalang ang pagbitaw nya sa kamay ko.

"Ano? Okay naba? Ang tagal naman nyan." Reklamo ko nilalamig na kasi ako.

"Wait." Sabi nya at naramdaman ko nalang ulit na nasa likod ko na sya tinatanggal ang piring ko.

"TADAAAAH! SURPRISE HON..."

O_O

"Woooooow!" Yan nalang ang tangi kong nasabi sa napagkagandang tumambad sa harapan ko.

"Nagustuhan mo ba hon?" Tanong ni Sceven.

"Y...yes.. Paano..Sinong...Paano mo nagawa to?" Wala sa sarili kong tanong.

"Wag mo na alamin. Masaya ako at nagustuhan mo." Napangiti ako. Sobrang sweet na tao ni sceven

Isang Tree house na may Christmas light na nakapalibot sa buong puno at sanga nito. Ang ganda tingnan. Lalo na ngayong gabi.

--End of flashback--

"Namiss kong pumunta dito." Biglang sabi ni Sceven. Hindi ko namalayan ang pagdating nya..

"Ako din. Teka--Ano yang dala mo?" Usisa ko sa hawak nya.

"TADAAAAH! SURPRISE KRISZEL." Bigla akong na estatwa sa kinatatayuan ko. Ganto din yung sinabi nya 6months ago nung sinurprise nya sakin tong tree house. Ganto din yung ginawa nya bago nya saktan ang puso ko.
"Kriszel? A....ayaw mo ba neto? Akala ko gusto mo nito? Kasi diba..Favorite natin tong Cotton Candy?"