CHICSER AND US

CHAPTER 5

Charish Pov.

Nagbell na sa wakas Breaktime na papunta na ako sa next subject ko ngayon si Oliver hindi pa pumasok kanina nahiya siguro sa ginawa ko sa kanyang pag sampal! Aba dapat lang noh. Para mabawas bawasan naman yung kayabangan nya sa katawan.

Naglalakad na ako dito sa Hallway papuntang Section namin nila Abby at kriszel.

“Hoy! Babae.” Sigaw sakin nung isang babae na mukhang kilala ko kaya napatigil ako sa paglalakad.

“Ang kapal ng mukha mo noh?” Sabi pa nung kasama nya Bale apat silang babaeng nasa harap ko ngayon kung hindi ako nagkakamali eto yung mga classmate ko kanina.

“Anong kailangan nyo?”Cold kong sagot.

“Hah!ikaw. Ang kapal mo din sampalin si Oliver ng ganun?alam mo bang iniingatan namin sya.” Inis na sabi nung leader nila.

“And so? Wala akong paki kung iniingitan nyo yung mayabang na yun!” inis din na sabi ko. Jeckoy nasan kanaba kasi? Sabi mo. Sabay tayong mag Be-break time. Kaines naman!

“gusto mo talagang masaktan? Ang tabas din nyang dila mo eh kapanget panget mo naman.” Sabi nung isa sakin. Nag taas ako ng isang kilay ko sa kanya. Ako? Panget?! Hello. Bakit may Jeckoy akong gwapo? Geez.

“Turuan mo na ng Leksyon yan Leader.”Sabi pa nung isang babae sa Leader nila

“Anong gusto mong gawin namin sayo huh?” Sabi nung leader nila sakin.

“Wala akong panahon sa mga kalokohan nyo nagmamadali ako." sabi ko sabay alis patalikod pero mabilis na hinila nung babae yung buhok ko paharap sa kanya.

“Ano ba! Bitawan mo nga ako!" sigaw ko habang hawak hawak ko yung buhok ka na hawak ng leader nila. Ang daming tao na nakatingin samin Remember? Breaktime ngayon.

“Bitawan? Ayoko nga. Masyado ka kasing Feeler para sampalin ng ganun si Oliver namin igaganti ko lang si ver.” Sagot nya at tska hinila pwersahan yung buhok ko pababa nabigla ako dun kaya hindi na ako nakalaban nakaramdam nadin ako ng pagsubunot ng madaming tao sakin nakaupo nadin ako sa sahig. Yung luha ko tumulo nalang kusa. Bakit nangyayari sakin to? Gumanti lang naman ako kay Oliver kasalanan nya yun! Nasan kanaba Jeckoy? Diba ikaw ang Super hero ko Nasan kana?

“Itigil nyo yan.” Sabi ng Lalaki tumigil yung apat na babae sa pagsabunot sakin at nakaupo padin ako sa sahig wala akong paki kung anong itsura ko ngayon.

“Jeckoy...” bulong ko habang naka yuko umiiyak. Nakakainis sila! Sobrang napahiya na ako ang dami ng tao sa paligid ko nararamdaman ko yun kahit hindi ko nakikita.

“Prince.. Oliver.” Dinig kong sabi nung Leader na sumabunot sakin---Teka? Oliver daw. Akala ko si Jeckoy na---Tumunghay ako para tingnan kong si Oliver nga.

“Oliver...” Mahinang Bulong ko. Tama! Si oliver nga yung nagligtas sakin Nagtama naman agad yung mata namin ni Oliver kaya tumungo ulit ako Nahihiya ako kasi sa gantong itsura nya pa ako nakita.

“Tumayo ka dyan. Pag sakin ang angas mo mga babae lang yan.” Sabi sakin ni Oliver habang tinutulungan akong tumayo. Inayos ko na din yung damit at buhok ko.

“Oliver naman. Bakit mo pa tinulungan yan? Eh sinampal ka nyan kanina.” Sabi nung isang babae

“Tska wag ka magalit samin. Ginanti ka lang namin sa Malanding babae na yan.” Sabi nung Leader nila sabay turo sakin.

“Wala kayong paki kung sinampal nya ko. Ako nga hindi nagreklamo kayo pa?! Mag sorry kayo sa kanya.” Utos ni Oliver.

“Pero Ve--” Angal nung leader.