"I don't like you."
Kanina pa nag-eecho sa isipan ni Lorie ang mga salitang ito. Parang any moment maiiyak nalang siya dahil sa sakit na nararamdaman niya. Masabihan ka nga lang na hindi ka gusto ng mga taong ordinaryo lang sayo, masakit na... yung espesyal pa kaya?
Gusto niyang magtanong kung bakit? What's the reason kung bakit nasabi ito sa kanya ni Torres o baka naman nagbibiro lamang ito - hoping na biro nga lang. Ang kaso bago pa niya maibuka ang bibig niya ay dumating na si Kael at nag-ayang umalis. Ang that ends the scene.
Sa sobrang sakit na nararamdaman niya sa tuwing naalala ang mga katagang iyon, para siyang robot kung kumilos. No emotion at all, tulala lang. Pilit na kinocompell ang sarili na hindi siya apektado sa tinuran nito. But reality check, masakit. Sobra! Ilang araw pa lang niya nakikilala si Torres, pero na-crush at first sight na siya rito. At noong dumating na ang time na nakilala niya na ito... sinabihan naman siya ng 'I don't like you.' -sakit lang sa lungs!
"Dear, okay ka lang?"
Wala sa sariling tumango nalang si Lorie kay Tiffany. Nasa boarding house sila ngayon at walang pasok, salamat nalang at Founding day sa lugar nila kaya kahit papaano ay hindi niya makikita si Torres. Kung dati ay hinahangad niyang makita ito, now she's hoping and praying not to see him. Natatakot kasi siya rito at the same time nahihiya, though she don't know why. Maybe because of what he said.
"Sus! Nagtanong ka pa, Tiff. Obvious naman na di okay yang si ateng! Nabasted ka ba kay Torres?" Upon hearing Torres' name, tinignan niya ng masama si Charly na tawa-tawa lang.
She heaved a sigh. "I'm with him, yesterday." She whispered.
Kinikilig na nagsilapitan sina Tiffany and Charly sa kanya, waiting for her to continue the story.
"Tapos..." Tiffany gigled.
"Nagdate kayo? Bilis a!" Inirapan nalang niya si Charly.
Nasanay na rin siya sa pagiging mapang-asar nitong si Charly. Thus, Charly is a type of girl na kung titignan mo physical ay di mo magugustuhan makasama. Her fashion sense is very likely punks. Ang tenga nito may maraming piercing, isama mo pa ang pananamit nito and to complete the picture... her dynamic hair na ngayon nga ay color purple. Pero sa kagaya nitong maputi at kagandahan, it adds beauty to her- Astig lang. Buti nga ay tinanggap ito sa Science Department, well laking panghihinayang lang ng department na ito kung pakakawalan nila ang isang Charine Ly Cuevas, her brain is not far from Einstein.
"It's a date... a group date." Napasinghap siya at nagkwento ng nangyari sa group date na iyon. "And to end the scene, he told me that he doesn't like me." After that, she heard Tiffany and Charly bursted into laughters.
"Hahaha. That's epic dude!" She closed her fist.
Kung normal na kaibigan siguro ang pinagkwentuhan niya nito. Malamang ay icocomfort siya, makikisimpatya sa kanya. Ang kaso, hindi normal ang mga kaibigan niya... abnormal sila. But she can't help but smile, this is her group of friends and she's happy about it... atlest they're real.
"Ahh ganon a..." And then the pillow fight started.
After 30 minutes. "But seriously Lorie, if Torres told you that, you better be happy about it." Charly said out of nowhere.
Kasalukuyan siyang nasa cafeteria and all alone ng may biglang tumabi sa kanya. At first she doesn't gave a sneak glance, pero ng naramdaman niya na tahimik ito... her thought na si Tiffany or Alex ito ay nagbago.
Nang inangat niya ang ulo niya ay napayuko siya agad. Shiz! It's Torres. Hindi niya alam kung babatiin ba niya ito or what. Pero paano niya gagawin yun kung alam niyang ayaw sa kanya nito. 'I don't like you' nga daw di ba?!
But at back of her mind saying na she should be kind to him, ayaw sa kanya nito meaning dapat ay gumawa siya ng way para magustuhan siya nito.
"H-Hi?" She greeted.
Torres just smile to him lazily, pero kahit na obvious na napilitan lang ito ay di niya mapigilan ang kilig. He smiled at me. He does!
Lumingon-lingon siya and noticed people around them are staring. Malamang, tabihan ba naman siya ng isang Pierro Jaime Torres malamang magtataka sila. Sino ba naman siya? Hindi siya si Audrey Chua na halimaw ng Accounting nor Shania Chen na halimaw naman sa ganda. She's Loriely Maniego, an ordinary student, a commoner.
"Wala na kasing ibang pwesto." Napatingin siya kay Torres ng bigla itong nagsalita, then she realized na wala na nga namang ibang pwesto maliban sa table niya.
Nakalipas ang ilang minuto, nanatili lang silang tahimik. Busy si Torres sa pagkain niya at same time sa columnar nito na malamang ay puno ng trial balance, samantalang si Lorie naman ay busy 'kuno' sa pagrereview sa Business Law pero pasimpleng tumitingin kay Torres na katapat lang niya. Kanina pa siya naghahyperventilate. Duh! Torres is infront of her, crush niya ito kaya malamang ay ganyan siya. Despite the fact na sinabihan siya nito na hindi siya gusto nito.
"You can ask me why." Torres said without looking at her.
Napatigil si Lorie sa ginagawa niya at tuluyan ng tinignan si Torres. That emotionless face, yan ang mas nakakadagdag ng dating nito. And if he keeps on doing that, Lorie might totally fall for him.
She gulped. Ask him... Lorie! She alleged to herself. Gets na niya kung ano ang gusto ipahiwatig ni Torres. At mukhang obvious na rin naman siya so why not tell him na nga.
"Ah-hm... why? I-I mean why you don't like me."
Sinara ni Torres ang columnar niya and face Lorie kaya naman napaiwas ng tingin agad si Lorie. "Because you reminds me of her." Then Torres stood up.
"That's all you have to know, but you better be happy... I rarely felt something towards people."
BINABASA MO ANG
Suntok sa Buwan (to be edited)
Romance(EDITING) Gwapo, matalino at mayaman. Gaya ng mga cliche lovestory dito sa wattpad, ganyan si Torres. Kaya nung naging crush siya ni Lorie, isang simpleng estudyante... naging suntok sa buwan ang lahat.
