Suntok sa Buwan (to be edited)

Chapter 6: Pleasure is yours.

Ilang araw na ang lumipas since that day. The day when Torres sitted beside her in the caf and where their longest conversation had happen. Gustong kiligin ni Lorie that time and prayed to God to stop the clock, but, it's not the cliche conversation where the protagonist had a sweet chat with her prince charming. That's bullsht! It's the opposite side. It's just a natter talk between her and Torres, na kung saan natapos ang pag-uusap, na naman nila... with the thought of Torres not liking her. Pero, sabi nga ni Torres, she should've be happy. Atleast may nararamdaman ito sa kanya.

Sa nakalipas na araw na iyon, Lorie's very thankful. Gaya kasi ng pangyayari after the starbucks scene, nahihiya siya muling makita si Torres. Sobrang nerbyos lang niya whenever na makakakita siya ng naka-navy blue na polo. At the back of her mind, mukhang takot na ang nararamdaman niya towards Torres, not the crush thingy anymore.

Ang kaso hindi yun ang ipinararating ng malikot niyang mga mata na kanina pa palingon-lingon, na para bang may hinahanap ito. She heaved a sigh then let herself focus on what she's typing on her Mac air.

"Haay na ko bakla, kanina ka pa sa abstract ng thesis mo pero di ka pa rin tapos?" Naiirita sabi ni Alex. "Hmmm... paano ka nga naman kasi matatapos kung wala yang eyesballs mo sa tinatype mo."

"Dear, magpapakita rin siya sayo."

Lorie just rolled her eyes. Hindi nalang niya pinanasin ang mga kasama at nagpatuloy nalang sa pagtatype. Wala siyang sa mood na makipag-asaran sa mga ito. Marami siya kailangan tapusin. Since hindi niya mahagilap ang thesis partner niya, which is Kael, no choice siya kundi gawin ang part nito. Magpapalibre nalang ako sa ogag na yun.

"Si Torres!"

Napalingon bigla si Lorie sa direksiyon kung saan naroon ang pathway. She felt ecstatic noong narinig niya ang pangalan ni Torres. And the dug-dug sounds? She can hear it all over. Looks like yung sinasabi ng utak niya na takot dito is not what it supposed to be. Mayroon kasing sariling utak ang puso niya to feel an excitement. Puso? Excitement? WTF!

"Sabi na e." Sabay hagikgik ng tawa nina Alex at Tiffany.

Agad-agad namang tumayo si Lorie sa sobrang inis. Pinagtripan na naman kasi siya ng mga kaibigan niya. Inayos niya ang mga gamit niya at padabog na umalis. She even heard the two lauging and shouted 'Where to go?' but she doesn't give a fck. Badtrip siya. Badtrip. Wala nga siya sa mood, di ba? Tapos pagtitripan pa siya. Maybe I need to be detoxify. Then she headed herself to cafeteria.

Pagkarating niya sa caf ay agad siyang umorder ng chuckie, her stress reliever. Pero bago pa siya nakapagbayad ay may nagabayad na bigla para sa kanya.

"Hehehe. Peace?!"

Tumingin lang siya kay Kael na naka-peace sign pa dahil marahil gets na nito ang kasalanan niya. Kaya siguro binayaran na nito ang inorder niya. Pero dahil wala siya sa mood, nilagpasan lang niya ito tyaka umupo sa pinakamalapit na pwesto.

"Lorie babes! Sorry na. Bawi nalang-"

"NO!"

"Lorie ba-"

"Stop calling me that! Di ko ilalagay ang name mo sa thesis NATIN, since wala ka namang ginawa."

Napasinghap nalang si Kael tyaka maamong tumingin kay Lorie, hoping he can get some symphaty. Symphaty? The heck lang. Ramdam niyang badtrip ito at feeling niya dahil sa kanya ito. Gusto niya magpaliwanag pero mukhang mas lalo lang ito mababadtrip kung sasabihin niya ang rason niya- that he dated his girlfriend, Shane.

"FINE!" He smirk. Sabi na, di ako matitiis e. "Dalin mo ko sa Nierras, I'm craving for seafood. Pakainin mo ko."

Agad naman tumayo si Kael. "Halika na po, kamahalan."

Nakarating nina Kael at Lorie sa Nierras which is 30 minutes ang byahe mula sa campus nila. Buti nalang, mahaba ang vacant nila at mamaya pang 7pm ang next class nila. Atleast they can have their time to eat and to talk.

"Hindi ka naman gutom?" Manghang tanong ni Kael kay Lorie.

"Eat all you can dito kaya kailangan natin sulitin ang 299!"

They eat enthusiatically, nawala na rin kasi ang pagkabadtrip ni Lorie dahil na rin marahil sa kakulitan ni Kael. He never fails to make her smile. Ewan nga niya at bakit di man lang niya naramdaman kay Kael ang nararamdaman niya kay Torres. Gwapo naman ito, matalino rin naman tamad lang talaga at isama mo pa na napakabait nito. Well, sa kanya lang pala sabi nila. Pero mabait din naman ito kina Tiffany at Alex.

Hindi maiwasang mapangiti ni Lorie ng maalala ang una nilang pagkikita ni Kael, way back second year-first sem.

Bagong salta siya sa department ng Marketing management at swerte nakakuha ng mataas na grade noong summer kaya regular na siya at nakapasok sa section A. At first, she's very quiet. May sariling mundo, loner kumbaga. Kaya nga wala siya kaclose. Pero may isang taong naglakas loob na kumausap sa kaniya- si Kael. Gaya niya, may pagkaloner rin ito pero may mga kinakausap rin naman, unlike her na wala.

Hindi niya alam kung ano sumagi sa utak ng lalakeng ito at bigla nalang siya kinausap, one time nung after ng class nila sa Philosophy.

"Ang sungit mo!" bigla sabi ni Kael sa kanya ng hinarang siya nito sa pintuan.

"Nagsalita ang di masungit." Pataray na sagot niya rito.

Nagtinginan lang sila until biglang tumawa nalang ng malakas si Kael na naging dahilan ng pagkakunot ng noo niya. 'Crazy asshle!'

"W-wait, you know what I like you." Biglang nanlaki ang mata ni Lorie. "Sharp tongue. You're the first girl na nagtaray sa akin ng ganyan."

Inirapan nalang niya si Kael pero di niya maiwasang di mapangiti. "Then, the pleasure is yours." Pagkatapos ay tinulak niya si Kael at lumakad palayo rito.

"Ngiti-ngit ka dyan?" Nagtatakang tanong ni Kael.

"Wala. Kumain ka na nga lang."

Ilang oras pa ang nakalipas ay napagdesisyunan na nilang umalis. Habang pabalik sila sa campus ay biglang nag u-turn si Kael.

"Uy Kael, saan tayo pupunta?"

"Dessert muna, Lorie babes." Nagtataka man, but Lorie decided to be not asked further. Baka nga gustong bumawi ng loko.

Ilang saglit pa ay huminto na ang kotse ni Kael, kaya naman tumingin siya sa labas at kasabay nito ay ang pamumutla niya.

"Seriously, Kael?! Librada Hotel???"