CHASING DREAMS

Chapter 8

Chapter 8

Anna

Nandito ako ngayon sa likod ng isang puno at pinapanood si Emmy at Ramin na maglakad pauwi. Hindi na muna ako sumabay sa kanila dahil kailangan ko munang mag-isa, kailangan ko munang mag-isip isip.

"Hello?" sagot ko sa cellphone ko ng mag-ring 'yun. "Hindi na po muna ako magpapasundo. Magko-commute nalang muna ako, Dad."

"Ano? No. Masyado ng delikado ang panahon ngayon. Papunta na ngayon diyan ang sundo mo." dinig kong sabi ni Dad mula sa kabilang linya.

"Dad, kaya ko na po. At maaga pa naman po. Don't worry. Kaya ko na po ang sarili ko." katwiran ko naman sa kanya.

"Anna---"

Hindi na naituloy pa ni Daddy ang sermon niya dahil ini-end ko na 'yong tawag.

I sighed. Nagsimula na akong maglakad palabas ng school. Maglalakad lakad nalang muna siguro ako since ayaw ko pa naman talagang umuwi.

Habang naglalakad ako ay hinahanap parin ng paningin ko si Emmy at Ramin. Pero mukhang nakauwi na sila dahil hindi ko na sila makita. Pinanood ko na lamang 'yong ibang estudyante na nagkukulitan habang pauwi.

Hanggang ngayon ay hindi ko parin maintindihan kung bakit sobrang nasaktan ako sa nakita ko kanina. Si Ramin at Natalie. Hindi ko alam.

Napahawak na lang ako sa dibdib ko. Ngayon ko nalang uli naramdaman 'yong ganitong sakit. It's been three years. Pero hindi, crush ko lang naman si Ramin dahil sobrang bait niya. Maalaga at maalalahanin. Laging nandiyaan para tulungan kami ni Emmy.

Naikuyom ko na lang ang palad ko. HIndi ko alam na mararamdaman ko sa isang kaibigan 'yong mga bagay na hiniling kongg maramdaman noon. Three years ago.

Iniling iling ko ang ulo ko para mawala sa isip ko kung ano man 'yon. HIndi ito 'yong oras para balikan ang nakaraan. Matagal na 'yong wala, matagal na 'yong tapos. Past is past.

"No! You never really care for me!"

Napalingon ako couple na nag-aaway sa gilid ko. The girl was crying at hindi malaman-laman ng boyfriend niya ang gagawin sa kanya.

"You know that's not true! Ofcourse I care for you. You're my girl. Sweetheart, please. I'm so sorry." pagpapakalma sa kanya ng lalaki.

"No! I don't know what you want! Hindi kita maintindihan Anna!"

Suddenly, a familiar baritone voice spoke on my head.

"You care for me?" the girl said with tears flowing from her eyes.

"Yes sweetheart." then the guy hug her from her back. "I love you." the guy whisper to the girl's ears.

Then a familiar voice on my head spoke again.

"You never said you love me! Why do you want us to be like this? W-why do you want me to be like this?"

"I'm done." said the guy as he stares at the crying girl coldly.

"What do you mean you're done?" the girl said as if she can't accept what the guy just said.

"I'm sorry."

"No! Gerry, please! Don't do this to me. Please don't leave me!" the girl shouted as she watched the guy walk away.

I was brought back to reality when I heard a little boy talking to his Mom.