เป็นห่วงแต่ต้องห่าง

670 39 6
                                    

Cameron part

หลังจากผมรับโทรศัพท์ของลีฟแล้ว แต่พอผมกรอกเสียงใส่โทรศัพท์กลับไม่มีเสียงรับมีแต่เสียงคนกรีดร้องกับเสียง ลีฟ!! ผมรีบกดตามจีพีเอสโทรศัพท์ลีฟทันที ตอนนี้ผมยึ่งรถไปยังคอนโดแห่งหนึ่งใกล้ๆคลับแมคคอน และคามไปจนถึงห้องที่จีพีเอสบอกพิกัด

ปึง!! ผมเปิดประตูเสียงดัง ก่อนจะกวาดสายตาไปรอบห้อง ไม่มีคนอยู่? ผมเดินไปเรื่อย เพล้ง โอ้ยย เสียงอะไรบางอย่างแตกกับเสียงคนร้องและ กรี๊ดดดด!!! โอลีฟ!!!! ผมตรงดิ่งไปที่ห้องนอนทันที

สิ่งที่ผมเห็นตรงหน้าทำผมใจสลายมาก ไอ้คอนเนอร์ที่มากับลิลลี่ตอนนั้นมันกำลังคร่อมตัวโอลีฟอยู่ ส่วนโอลีฟก็นอนไม่ได้สติ ตาปรือๆ ผมรีบลากไอ้คอนเนอร์ออกมา และพุ่งหมัดใส่หน้ามันไม่ยั้ง

ผลั้วะ ผลั้วะ ผลั้วะ ผลั้วะ ผลั้ว!!

"แม่งเอ้ย ไอ้เหี้ย มึงแม่ง ไอเลว!!!" ผมตะโกนด่ามันพลางต่อยมันจนสลบ และหันไปสนใจคนที่นอนไร้สติบนเตียง สภาพอิดโรย มีรอยแดงตามคอ แขน ข้อมือ ผมกระเซอะกระเซิง เสื้อผ้าหลุดลุ่ย ผมถอดแจ๊กเก็ตคลุมตัวเธอ แล้วอุ้มลงมาขึ้นรถ กลับบ้าน

ตอนนี้ผมอยู่ที่คอนโดของผม ผมให้แม่บ้านมาล้างเนื้อล้างตัวให้และเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมนั่งรอที่โซฟาด้านนอกพลางคิดอะไรเริ่อยเปลื่อย

แกร๊ก แอ๊ดดด

"คุณแคมคะเสร็จแล้วคะ" ป้าแม่บ้านบิกผมก่อนขอตัวไป ผมกลับเข้ามาในห้องนอน ก็เห็นคนตัวเล็กยังนอนไม่ได้สติอยู่

"ทั้งหมดคงเป็นเพราะชั้นเอง ชั้นทำให้เธอต้องเจอกับอะไรร้ายๆแบบนี้ ชั้นขอโทษ" ผมพูดพลางก้มลงจูบที่ขมับของคนตรงหน้า ผมว่า...ผมคงจะรักโอลีฟจริงๆละมั้ง แต่ถึงยังไงผมก็คงให้เธอเข้ามาในชีวิตผมไม่ได้ ผมมันตัวอันตราย ผมคงต้องห่างจากเธอจริงๆสินะ ดูแลตัวเองนะ โอลีฟ ...

มาแว้ววว ขอโทษที่หายไปนะ ตอนนี้กำลังคิดเรื่องใหม่อยู่ เลยอยากขอความเห็นจากรีดเดอร์ที่เข้ามาอ่านนะจ้ะว่า
เราจะเขียนฟิคแบบ ชxช ดีมั้ย เพราะส่วนตัวชอบวายอยู่แล้ว เลยมาขอความเห็นจาก รีดเดอร์ที่น่ารักทุกคน เม้นกันเยอะๆเลยนะจ้ะ ><

Don't Fall In Love อย่าตกหลุมรักนาย Cameron Where stories live. Discover now